Merhaba!
Bu hikayeyi paylaşacağımı Limerence kurgumda söylemiştim.Biraz beklettim sizleri değil mi?
Bu sıra uğursuzluk dolu hayatımda o yüzden daha diğer hikayelerime de bölüm atamadım.Hazırken bunu da paylaşmak istedim.
Yıldızcık ve yorumlarınızı eksik etmeyin lütfen..
iyi okumalar.
1.Bölüm//Doctor
''Doktor Yeo-jin!''
Ellerim cebimde hastane koridorunda geriye döndüğümde koşarak bana doğru dönen asistan Yura'yı görebilmiştim.
Önümde durduğunda kısa bir soluklanmış ardından da boğazını temizlemişti.
''Taehyung gelmiş yine''
Kaşlarım çatılmış etrafa bakınmıştım.
Bu adam artık sinirlerimi bozuyordu.
Her hafta yüzü kan içinde hastaneye geliyordu ve illa ki benim bakmamı istiyordu.
Ben de her seferinde onu azarlıyor tedavi edip gönderiyordum.Fakat bu durumu o alışkanlık haline getirmişti iyice.
''Tamam.Sen git ben geleceğim birazdan''
Kafasını sallayıp geldiği yolu geri dönerken sıkıntıyla bir nefes almıştım.
Benim acilde nöbet zamanlarımı bilir gibi her seferinde denk getiriyordu.
Başımı iki yana sallayıp dinlenme odasına girdiğimde kahvesini dolduran Chang-Wook ile göz göze gelmiştik.
Gülümsedim.
O da bana gülümserken içeriye girdim.
Elindeki kahve kupasını havaya kaldırdı.
''Sende ister misin?''
''Çok iyi olurdu ama gitmem gerek''
Dolaba yöneldiğimde geçen hafta oraya bıraktığım ceketi aldım.
Taehyung burada unutmuştu ve asistan Yura onun oturduğu sedyenin üstünde bulduğunu söylemişti.
Tekrar geleceğini bildiğimden bende dolaba koymuştum.
''Taehyung'un geldiğini duydum''diyerek elindeki kupadan çektiği bakışlarını bana yöneltti.
Kafamı hafifçe salladım.
Bütün hastane onun adını biliyordu.
O kadar sık geliyordu ki dönen dedikodular beni rahatsız ediyordu.
''Rutin azarlamamı yaptıktan sonra da gidecek''
''Hiç vazgeçmeyecek gibi görünüyor''
Koltuğa oturduğunda gözlerim bir saniye bile üzerinden ayrılmamıştı.Söylendiği gibi yakışıklı bir adamdı.
Bütün hastanenin gözdesi bu doktor sanırım ben hariç herkesin ilgisini çeker olmuştu.
''İstersen onunla baş başa konuşabilirim''
Baş başadan kastının yumrukların araya gireceği bir diyalog olduğunu düşündürmüştü bana tavırları.
