SONSUZLUĞA KAÇIŞ

" SARSAN GERÇEKLER "

Keyifli okumalar♥️

" Keşklerimin yerini neyselere bırakalı çok oldu.
Keşke bırakmasaydım ama Neyse! "

                          🌜 LM 🌛

Hazır bir şekilde odadan çıkıp aşağı indiyimde koltukta oturup dudaklarının arasında sigara elinde bi kadeh içki öylece duruyordu.

Yanına gelip " Hadi gitmiyormuyuz?"
Diye sordum heyacanlı ve korkak ca.
Gözleri gözlerime le buluştu.

dudağının arasındankı  sigaradan uzunca içine çekerek dumanını yukarı püskürttü sonra sigaranı  çıkartıp elindeki içkiyi bi nefeste kafasına dikti
Ayağa kalkıp bana doğru geldi

" Hazirmisin?"

Titreyen bacaklarımı kontröl altına almak isterken bi yandan da ona cevap verdim " Evet" kısaca.

" tamam güzel kapıya doğru git geliyorum ardından "

Kalbim ohh çeker gibi rahatlatıyordu bedenimi. Az kalmıştı bitiyordu bu ıstırap sona yetiyordu. Bi daha yüzünü görmeyeceğimi bilmek mutluluk veriyordu ruhuma.
Emin adımlarla kapıya doğru irelliyordum kalbim küt küt atıyordu boğazım kurumuş gibiydi sakitce yutkundum. Gözüm kapıda. Kulpuna dokunup açmak isterken duyduğum ses elimi kapı  kulpundan çekip vücudumu geri arkaya doğru ittmeme sebep oldu.

" Dinle! Mustafa! O eve gir kim varsa içerde hepsini gebert! Şimdi! Derhâl ! "

Duyduğum kelimeler kırbaçlıyordu ruhumu
Boğuyordu sessizce vicdanı sızlamazcasına
. Gömmek üzere boş derin kuyuya katl ediyordu beni.
Nasıl insanlıkdı bu Nasıl kalp bu
Karşısındakı birini isteyerek alevlerin arasına atmak. Yanıyor olduğu hâlde dönüp elinden tutarak çıkarmak varken Neden bu öfke? Neden bu hırs?

Hiç insanlık yokmu bu adamda yanmış olan ruhumun küllerini savuruyordu
İçi soyumuyormuş gibi Bırakmıyordu.
Qaddarlık bumu olsa gerek?
Peki vicdan ne zaman öldü?
İnsanlık nerde?
Birinin umutlarını darma duman etmek hangi kitapda yazar. Hangi akla mantığa sığar.
Bu adam yapıyordu hepsini belkide fazlasını.

" Devam etsene! Kapıdan addımını attığın zaman geberecekler! Bir daha katil olucaksın. Git hadi durma "

Yine yapıyordu karanlığına görmüyordu beni. Akan göz yaşlarımı ellerimin tersi ile silerken ona doğru koştum Kalbimde yaranan ağrıları hiçe sayarak durmadan. Gözlerine baktıkta kalbinde ne pislikler yattığını görüyordum.

" Ne istiyorsun benden Sen Git demedinmi. Ne bu şimdi oyunmu oynuyoruz? " yakasından tutarak bağırıyordum
Neler olacağını düşünmek bile istemiyordum. Cevap almak dışında.
Yakasından tuttuğum ellerimden yapışarak geri itti beni bir çöp atarcasına fırlattı beni bi kenara.
Geri savrulup yere kapaklandı dizlerim.
başım dönüyor gözlerim kararıyordu.
Hıçkıra hıçkıra ağlıyordum
Neydi bu çektiklerim?
Nasıl kabusdu bu?
Bir türlü uyanamadığım.

Yanıma gelip omuzlarımdan tutarak kaldırdı beni. Sanki bez parçası tutuyormuş gibi. Umursamazca!

" Ailem diye dolaşıyordun ya?
Neden çöktün Neden devam etmedin yoluna? Ben sana git dedim Evet
ama ailene kavuşacaksın tüm olanlar yok olacak mutlu mesut yaşayıp gideceksin Asla! Ama Asla! İzin vermem. Ölsem bile.
Sen bu evden çıktığın an ailende kim varsa hepsi kurşunla geberecekler. Yaparım inan! O zaman gidersin cenazeye kucaklayıp cesedlerini kavuşursun ailene "