I Don't Like You

44

Harrielly's POV

God! My head hurts so much. Ni hindi ko magawang imulat ang mga mata ko. I'm also trembling in cold. Bakit ba kasi nangyari toh sakin. Grrr...

"Harrielly?"

I want to open my eyes when I heard Fellix voice but I failed. I can't take it. I want to sleep but failed too.

"Hey.. are you okay?"

I just nooded. "C-C-Cold" I said trembling.

I heard him cursed and start doing something. I open my eyes slightly so that I can see what he's doing. I smiled when I saw Fellix opening a one paracetamol

He turned into my gaze. He smiled at me making my heart beat faster. Holy.. bakit ganito maka react ang puso ko? It's just a smile, Harrielly!!! Oh god.

"Here drink it" napatikhim ako ng marinig ang boses ni Fellix.

Pwinersa ko ang katawan ko para makaupo. Buti nalang at nakaya ko. Kaagad kong kinuha ang nilutong sopas ni Fellix. At nagsimulang kainin ito. Napangiwi ako ng wala akong malasaan..

"Bakit walang lasa?" Napangiwing saad ko.

Naramdaman kong umupo si Fellix sa may paanan ko kaya napabaling ako sa kaniya. "Ganyan talaga kasi may sakit ka" seryosong sabi niya.

Tumango nalang ako at pinilit ang- "Wait. Did you cook this?" I asked.

He chuckled. "Yeah?" Patanong niyang sabi.

I rolled my eyes. "As if marunong kang magluto" sabi ko sabay subo. Siguro pag wala akong sakit, masarap ang sopas na toh.

"Gusto mo lutuan pa kita?" Aniya

Mahina akong natawa. "I like that" sabi ko sabay tingin sa kaniya.

Sandali kaming nagkatinginan. Pero ako ang naunang bumawi nun dahil ilalapag ko pa ang hindi naubos na sopas. Napatingin ulit ako sa nakatayong Fellix sa harapan ko. May hawak siyang dalawang gamot at isang basong tubig.

Tinanggap ko ito tsaka dali daling ininum. "Thank you" sabi ko.

"Your welcome" aniya habang nagliligpit

Humiga ulit ako sabay nagkamot. "Bakit pala kayo magkasama ni Tiffany?" I asked while my eyes were shot.

Naramdaman kong natigilan siya kaya napamulat ako ng mga mata ko. Nahuli kong nakatitig siya sakin kaya tinitigan ko din siya pabalik.

"May kasama kami nun. Mga kaibigan ko" sagot niya.

"Hindi naman kayo magkaklase ni Tiffany diba? Why.." hindi ko natuloy ang sasabihin ko ng marinig kong pabagsak na nilapag ni Fellix ang hawak nyang tray.

"Walang nangyari samin. May kasama kami nun. Hindi ko naman sinasadyang maiwan ang cellphone ko sa sala at hindi ko alam na pinakialaman yun ni Tiffany. At bakit nandun si Tiffany? Dahil sinama siya ng isa sa mga kaibigan ko" paliwanag niya.

Napakagat ako ng pang ibabang labi. "Sorry.. I asked" sabi ko. Medyo nasaktan ako kasi parang ayaw nya akong kausapin.

"Totoo ba yung sinabi ni Shawn?" He suddenly asked.

Umiling ako. "It's not true. Hindi ko alam bakit niya sinabi yun. Maybe he likes me and I like him too--"

"You liked him too?" He cut me off

I sighed. "Yeah. And it doesn't matter. I'm already engaged to you-"

"But you like him?" He said ako.

"Do I need to repeat what I said?" Medyo mataray na sabi ko

Napailing siya. "Maybe if we're not engaged.. baka kayo na ngayon ni Shawn-"

"Daddy hate Shawn's family, and I don't know why. Hinding hindi magiging kami nun-"

"Good thing we're engaged" rinig kong bulong niya

Kumunot ang noo ko. "What?" Sabi ko

He chuckled. "Nothing. Pagaling ka" aniya at binitbit ang dala niyang tray.

Akmang lalabas siya ng tinawag ko siya. "Fellix.." mahinang sabi ko

Akala ko hindi niya narinig pero napahinto siya tsaka napalingon sakin. "Yes?" Aniya

I bit my lower lip. "Do.. do you now.. regret.. uhm.. do you regret that I am your fiancé?" Tanong ko

Sandali siyang hindi nakapagsalita kaya namula ang mga pisngi ko. "Forget what I said-"

"I hate regretting something or someone. At first I don't like having a fiancé.. but I think I'm cutting my words now. So I don't regret it especially if it's you.." sabi niya sabay lumabas ng kwarto ko

Ako naman ay napabalikwas ng bangon sabay kapa ng dibdib ko. "What was that??" Hindi makapaniwalang saad ko