Kötülük göreceli bir kavramdır.
İyilik ve güzellik gibi. Kimine göre iyi olan, kimine göre kötü olurdu ve evrensel ahlak yasalarının var olduğuna inanan herkes, bir gün mutlaka ahlaksızlık yapardı. Bu yüzden, ne istersem, ne zaman istersem, nasıl istersem, hiçbir ahlak yasasına aldırmadan; istediğimi, istediğim zaman, istediğim şekilde yaptım.
Bu hayatı öyle hızlı ve tutkuyla yaşamıştım ki, frenleri tutmayan bir araba gibi yokuş aşağı indiğimi fark etmemiştim. Yokuşun sonundaki aşka çarptığımda, her şey daha da ahlaksızlaştı.
Her şey daha da kötüleşti, her şey daha tutkulu, daha ateşli bir hâle geldi.
O ateşi ben yaktım.
❄
Geçmiş, ölmediğiniz süre boyunca asla kapanmayacak derin bir kuyu gibidir. Arkanızı dönmeye çalıştıkça, düşme tehlikeniz artar, görmedikleriniz sizi o kuyuya çeker, o kuyuyu tam göğsünüzün ortasına yerleştirir. Ben o kuyuya sırtımı dönemedim, kaybettiğim bir tutkuyu ararken aynı zamanda ideallerim için yaşadım, ideallerim için çalıştım ve hiç hata yapmadım.
O kuyuya sırtımı döndüğüm an, tökezledim ve düşmeye başladım. Artık her hata doğru gibi görünmeye başlamıştı. Her şey daha karanlıktı ve bir kadının teni, o karanlıkta parlayan güneşti.
Sırt üstü düştüğüm kuyunun dibi aşktı, buzdu ve ben de Ateş'tim.
O buzu ben erittim.
❄
ATEŞ ÇETİNOK & AHU KANDEMİR
Eylül, 2020
UYARI: Kitap ileri seviyede cinsel söylemler ve yetişkin içerikli sahneler içereceği için 18 yaşından küçük okuyucular için uygun değildir.
TÜM HAKLARI SAKLIDIR VE NOTER TASTİKLİDİR, ÇALINT DURUMUNDA YASAL YOLLARA BAŞVURMAKTAN VE HAKLARIMI ARAMAKTAN ÇEKİNMEM.
