Παγιδευμένοι [Editing]

🏆 23ο Κεφάλαιο

Ο Άρον με το κεφάλι του γυρισμένο στον τοίχο, δεν έδωσε απάντηση όσο κι αν περίμενε η Άσλευ.

Ξαφνικά έκανε έναν ήχο το κινητό του.

Το άνοιξε και είδε μήνυμα από τον Έρικ.

Μαλάκα ελπίζω να σας πρόλαβα και να μην πλακωθήκατε. Δεν ήταν οι φίλοι του Τζόσουα που τον έστειλαν στον διάολο τον παπάρα, αλλά η Άσλευ. Αυτή μίλησε στον διευθυντή κι εκείνος τον έστειλε

Μόλις διάβασε το μήνυμα, έκπληξη στο πρόσωπο του. Το βλέμμα του από την οθόνη, μετακινήθηκε πάνω στην Άσλευ.

Τα καστανά του μάτια ενωμένα με τα γαλάζια της.

"Τι?" ρώτησε εκείνη.

"Εσύ κάρφωσες τον Τζόσουα?"

Κατάλαβε ότι το μήνυμα έλεγε για αυτήν, όμως δεν απάντησε.

"Γιατί?" ρώτησε γεμάτος ερωτηματικά.

Εκείνη τον κοίταξε αυστηρά.

"Γιατί το έκανες?"

Δεν μίλησε.

"Πες μου γιατί το έκανες!"

"Γιατί ένιωθα τύψεις, εντάξει?!" φώναξε και ο Άρον φάνηκε ότι δεν περίμενε μια τέτοια απάντηση.

"Όταν σε είδα χτυπημένο εκείνη τη νύχτα και είπες ότι το έκανε ο Τζόσουα, ένιωσα τύψεις. Ευχαριστημένος? Αυτό δεν ήθελες να ακούσεις??" του φώναξε κι εκείνος γύρισε πάλι το βλέμμα του στον τοίχο.

Υπήρξε μια μεγάλη παύση πριν ακουστεί έναν ψίθυρος από τα χείλη του Άρον.

"...χαριστώ"

"Τι?" ρώτησε η Άσλευ αφού δεν άκουσε τίποτα.

"Δεν είπα κάτι" την κοίταξε άγρια πριν γυρίσει πάλι στον τοίχο.

"Ωραία... Να πηγαίνω τότε" γύρισε την πλάτη της να φύγει.

"Περίμενε" την σταμάτησε η φωνή του και γύρισε να τον κοιτάξει.

Περίμενε πόση ώρα να πει αυτό που ήθελε, αλλά δεν έλεγε τίποτα.

"Θέλεις να πεις κάτι?" το ένα της φρύδι σηκωμένο.

Την κοίταξε και ύστερα κοίταξε το κρεβάτι.