TEK BÖLÜMLÜK HİKAYELER!

SEVDİM ....

Yazar : Mermarid

Özgün hikaye “Aleyna Minho Shawol için yazılmıştır. Umarım beğenirsin canım... Eskiden yazmış olduğum hikayelerden biri umarım bunu bilerek yorum yazarsınız. Teşekkür ederim. 

Hayat beni nereye savuracağını bilmiyor diye söylenir dururdum her zaman. Daha ki o günü kadar. Yaşadığım bölgenin katı kuralları nedeniyle annem ve küçük kardeşimle ülke dışına çıkmam gerekmişti. Peşimizdeki adamlardan kurtulmanın tek çaresi olarak bunu görüyorduk. Küçük bir köyde büyüdüğüm için bazı şeylerde kendimi hep eksik buluyordum. İmkansızlık yüzünden kaçak olarak girmek istediğimiz ülkeye girememiş yanlışlıkla yaşayabileceğimiz başka bir ülkeye girmiştik. Burası tamamen farklı bir dil konuşuyordu. 

Ben bir Türküm ama bunu doyasıya yaşayamıyordum. Çok sevdiğim okulumu 1. sınıftan bırakmak zorunda kalmıştım. 20 yaşındayım ve şuanda ailemin en büyük çocuğuyum. Yıllar süren yaşam savaşını başarılı bir şekilde verebilmek için adımızı değiştirmiştik. Burası Güney Kore'idi ve kültürü ne kadar bize benzese de aslında çok farklı düşünce tarzımız vardı. Üstelik kapalı bir bayan olman bu zorlukları çekmemde en üst nedenlerden biriydi. İçimde yanıp tutuşan okuma aşkının hiç sönmemesi annemin de çok iyi bildiği bir şeydi. Buraya geleli üç yıl olmuştu ve elleri çalışmaktan nasır tutmuş annemin isteği üzere tekrar okumaya karar vermiştim.

Okulumu dondurduğum 3 yılda kaydım silindiği için tekrar sınava gitmek zorundaydım. Bunun için ise yeniden çalışmam gerekiyordu ve bu üç senede ben çoğu bilgiyi unutmuştum. Annem ile ülkemize dönmeye karar vermiştik. Olayların unutulduğunu düşünerek kasabamıza dönmüştük. Evet unutulmuştu ama biz isimlerimizi değiştirdiğimiz için başta sorun olmuştu ama sonradan alışmışlardı. Kasabamızda eski adlarımız ile çağırılsak da resmi isimlerimizi kullanmak zorunda kalıyorduk. 

Annemin isteği üzere şehre taşınmış ve gidebileceğim özel bir dershaneye adımı yazdırırken sorun yaşamıştım. Kadın bana adımı sorduğun da Choi Sungra demiştim. Anlamaz bir ifade ile yüzüme bakıyordu. Karşımda ki kişi bir Türksün neden bu ismi vermişler sana dediğinde öyle gerektiğini söyleyerek kaydımı olmuştum. Ben 23 yaşındaydım ve ben den küçük öğrenciler ile ders görecektim. 

Bunun için çok tedirgin olmuştum çünkü en büyüğü 15 yaşındaydı ve bu da beni endişelendiriyordu. 

Sınıfa ilk girdiğimde bütün öğrenciler bana bakıyorlardı. Başta öğretmen olduğumu düşünmüş olmalılar ki ayağa kalkmıştılar. Benimde sıralardan birine geçerek oturduğumu görünce şaşırmıştılar. Sanki onlara bir şey yapacakmışım gibi korku dolu gözler ile bana bakıyorlardı. 

İlk ders matematikmiş. Hoca içeriye girdiğinde beni görünce şaşırdığı yüzünden okunuyordu ama ben ondan daha çok şaşırmıştım. Hoca Türk değildi yanılmıyorsam ve gözlerinin çekikliğine bakılacak olursa da Koreliydi. Bana bakmasının nedeni ise hem diğer öğrencilerden büyük olmam hem de kapalı olmam dikkatini çekmiş olmalı. Bir süre bana baktıktan sonra derse başlayan hocanın konuşması çok düzgündü. 
Geçte olsa okuyordum okumanın yaşı yok dediklerinde hep hak vermiştim. İçim içime sığmıyordu nereden bilebilirdim ki bu benim kabusum olacaktı. 

İlk günden çocuklar benden uzak durmaya çalışıyordu. Hoca da sorduğum sorulara hep kestirme cevaplar veriyor bir bakıma dışlıyordu. Kimseye aldırış etmeden yazıldığım bu dershane de her günüm git gide daha da zor geçiyordu. Hocanım adını öğrendiğimde şaşırmıştım. Korenin en ünlü aktörü olan Lee Min Ho ile aynı adı taşıyordu. Benim adımı öğrendiğine emindim ama nedense bana adım ile hitap etmek yerine hanımefendi olarak hitap ediyordu.