Forget Me Not [ Completed ]

29

ဂ်ယ္ဂ်ူရဲ့ အနံ႔က ဘူဆန္နဲ႔ကြဲျပားတယ္။
ပိုလတ္ဆတ္ၿပီး ပိုေအးျမတာမ်ိဳး။ သစ္ေတာနဲ႔ ပင္လယ္က ပနံ႔သင့္စြာ၊ အခ်ိဳးက်လွပစြာ၊ လိုက္ဖက္ညီေထြစြာ ေရာယွက္စပ္ႏြယ္ေနတဲ့ ကြၽန္းလွလွကေလး။ ဒါေၾကာင့္ပဲ အပန္းေျဖလုပ္ငန္းစုေတြက ဂ်ယ္ဂ်ူကိုပဲ မ်က္စိက်ၿပီး အလုအယက္ ေနရာၪီးခ်င္ေနၾကတာ။ အခုေတာ့ ကိုယ္တို႔ Jaden Jadeက အခြင့္အေရးေကာင္းေကာင္းဖမ္းဆုပ္ထားၿပီးၿပီျဖစ္သည္။

"ေန့လည္ ၂နာရီအတိမွာ ေတြ့ၾကတာေပါ့
၀န္ထမ္းစီစစ္ေရြးခ်ယ္ေရး အစည္းအေဝးလည္း ျပင္ထားေပးပါ
ဟုတ္တယ္ ရြာခံနဲ႔ ကြၽန္းေပၚက ေဒသခံေတြကိုလည္း အခြင့္ေရးေပးဖို႔ေပါ့"

ဂ်ယ္ဂ်ူမွာတည္းမယ့္ hotelေရာက္ေရာက္ခ်င္းမွာပဲ luggageထဲက ျပင္ထားၿပီးသားစာရင္းfileေတြအားလံုး လက္ဆြဲအိတ္ထဲေျပာင္းေနရင္းနဲ႔ ဖုန္းကိုလည္း မခ်ႏိုင္စြာ ကိုယ့္မွာ ကိုယ့္အာရံုနဲ႔ကိုယ္ အလုပ္မ်ားေနမိခ်ိန္ျဖစ္သည္။

မနက္ေစာေစာေလယာဥ္စီးလာခဲ့ၾကၿပီး ဂ်ံဳးကုရဲ့ ပါတနာအမႈစစ္ႏွစ္ေယာက္တည္းမယ့္ ဟိုတယ္မွာပဲ ကိုယ္တို႔အခန္းယူခဲ့ၾကကာ ေန့လည္စာမစားခင္ အမွီေရာက္လာခဲ့သည္။
ေရာက္ကတည္းက သန္႔စင္ခန္းထဲ၀င္သြားတဲ့ ဂ်ံဳးကုထြက္မလာေသးခင္ ကိုယ္လဲ scheduleေတြ ျပန္ၫွိေနလိုက္သည္။ အတူလာတယ္ဆိုေပမယ့္ အလုပ္ကေတာ့ တစ္ေယာက္တစ္မ်ိဳးပဲမို႔ အခ်ိန္ေတာ့မတူႏိုင္ဘူးထင္။

*ring*

ဖုန္းကိုခ်ခ်ၿပီးခ်င္း ထပ္ျမည္လာတဲ့ တုန္ခါမႈေၾကာင့္ ကိုယ္ေကာက္ကိုင္လိုက္ေပမယ့္ ကိုယ့္ဖုန္းက ျမည္ေနျခင္းမဟုတ္ခဲ့။ ေဘးဘီကိုေဝ့ၾကည့္မွ ဂ်ံဳးကုရဲ့ ကုတ္အက်ႌထဲမျွဖစ္သည္။ သန္႔စင္ခန္းထဲကေန ဂ်ံဳးကုက ထြက္မလာေသး။ မကိုင္သင့္ဘူးထင္တာမို႔ ကိုယ္ လုပ္ရမယ့္Listေတြပဲ ဆက္စစ္ေနလိုက္တယ္။ သူ႔အလုပ္ကိစၥက သူ႔privacyပဲေလ။

*Ring*

ႏွစ္ခါသံုးခါျမည္ေနေတာ့လည္း ကိုယ့္အာရံုက ထိုဖုန္းဆီပဲ ျပန္ေရာက္သည္။ ဂ်ံဳးကုကလည္း ၾကာမေနဘူးလား။

အိတ္ေထာင္ထဲက အသာအယာထုတ္ၾကည့္ေတာ့ Engစာလံုးအတိုေကာက္မို႔ အေရးႀကီးသလား မႀကီးဘူးလား ကိုယ္လဲ နားမလည္။ ေနာက္ေတာ့လည္း ဖုန္းကို ဒီအတိုင္းပဲထားခဲ့ၿပီး သန္႔စင္ခန္းဆီကိုသာ ထလာခဲ့လိုက္သည္။