MY HEART (SOPE)

11.BÖLÜM

Cümleten anyonghaseyo inşallah doğru yazmışımdır kfkfkfk

Bugün o büyük bölümü yazıyorum güzel olmayacak sanırım siz güzel yazmışım gibi davranın kgkgkfkd

Medyaya kulak asın

İyi okumalar

Hoseok'un ağzından

Hayatımın en kötü günü bugün olabilir. Çünkü yarın ödev kontrolü var ve ben hocaların verdiği hiç bir ödevi yapmadım.

Eğer ödevlerimi evde yaparsam babamdan azar işiteceğim çünkü babam da öğretmen ve bu tür şeylere çok önem verir. Ben de tüm ödevlerimi okulda yapmaya karar verdim.

Şu an lanet olası ödevleri yapıyorum. Ve yanımda kimse yok çok korkuyorum. Sanki beni izleyen biri var gözleri sürekli üstümde gibi hissediyorum ve bu durum tüylerimi diken diken yapıyor. Her dakika etrafıma bakıp duruyorum cidden çok korkuyorum.

Hadi ama hoseok kimse yok burda sakin olmalıyım ve bu ödevleri yapıp eve gitmeliyim hiç bir şey yok sakin ol ve ödevleri yap.

Tam o anda telefonum çalmaya başladı ve ben öbür dünyaya gidip geldim. Öbür dünyadan halamın size selamı var.

Arayan babamdı ahh şimdi ne yalan söyleyecem ben yalan söylemeyi bile beceremiyorum.

"Alo hoseok nerdesin sen"

"Sana da merhaba baba"

"Merhaba merhaba da nerdesin sen bu saate evde olman gerekiyordu"

"Ben şey baba ııımm derslerim biraz kötü de onun için jin hyung beni çalıştırıyor"

"Tamam eve çok geç kalma"

"Tamamm görüşürüz baba~"

Konuşurken geçen saniyeler bana saatler gibi gelmişti.

"Ohh cidden ucuz yırttım"

***

Saat 21:35 e geliyor ve benim ödevlerim sonunda bitti resmen ellerim kırıldı ve çok acıktım hemen eve gidip yemek yiyeceğim ardından da duş alacağım ve güzelce yatacağım

Defterlerimi kitaplarımı ve kalemliğimi çantama katıp merdivenlerden inmeye başladım. Nedense şu an takip edildiğimi hissediyorum ve bu beni korkutuyor. Hızlı hızlı merdivenlerden inip okuldan çıktım.

Geçtiğim sokak normalde bu kadar ıssız değil şu an bana mı özel bu ıssızlık?

Eve doğru giderken biraz ötede kaldırımların ötesinde oturan 4 tane kişi gördüm ve kötü olan taraf ise bana bakıp şeytanice gülümsemeleri şu an burdan koşup kaçmak istiyorum.

Tanrım beni koru. Önüme bakıp hızlı hızlı ordan uzaklaşmaya başladım ama arkamdan bana seslenmeleri benim daha çok korkmama sebep oldu

"Pişt tatlı şey bize katılmak ister misin"

Onları takmadan yürümeye devam ettim ama onlar benim gitmeme izin verecek gibi durmuyor.

"Hadi ama bizden korkmuyorsun değil mi"

"Cidden korkuyor gel buraya sana bir şey yapmayacağız merak etme"

Şu an aşırı korkuyorum sesimin titrememesine özen gösterip cevap verdim

"Uzak durun benden"

Aralarından biri çıkıp yanıma geldi ve kolumu tuttu. Hayır yani anlamıyorum neden böyle insanlar beni buluyor ki

"Sana bir şey yapmayacağız sadece grup yapmak istiyoruz ki bu bence çok masum bir şey"

"İstemiyorum dedim ya. Hem siz benim babamın kim olduğunu biliyor musunuz"

"Kimmiş senin baban"

"Benim babam polis onun için uzak durun benden yoksa kötü olur"

Dördü birden gülmeye başladı neden inanmadılar ki offf kesin ölücem

"Çok korktuk ahh tanrım ne yapıcağız babası polismiş hahahaha"

"Si-size yalan borcum mu var polis dediysem polis"

"Hı hıı senin baban polis"

Kolumu tutan çocuk beni çekiştirmeye başladı

"İMDAT YARDIM EDİN"

"Kes sesini de yürü"

"Ya bıraksanıza beni ya of bırakın"

Kolumu sıkılığı birden gevşedi ve kolumu tutan çocuktan acı dolu bir bağırış geldi

"Ahh noluyor lan"

Şu an karşımda yakışıklı bir çocuk var ve bana saldırmaya kalkan kişileri çok güzel dövüyor

****

Sonunda bitti tam  çok yoruldum amk

Sonunda karşılaştılar nasıl oldu. Bence çok acemice

Sizi seviyorum minik kuşlarım