Life is a game 💥ცხოვრება თამაშია

2.რააა?

*მეორე დღეს*
ჯონქუქს გაბმული და გამაღიზიანებელი მანქანის სიგნალის ხმა აღვიძებს. ღმერთო ნეტავ ის გააგებინა რომელმა ნაბიჭვარმა გაბედა მისი, თვით ჯონ ჯონგქუქის დილის 2:35-ზე გაღვიძება? და მერე რა რომ,ამ დროს ხალხი უკვე სადილობს? ალფასთვის ეს ჯერ კიდევ დილაა! სახის საშინელი გამომეტყველებით დგება ლოგინიდან და ფანჯარაში იხედება,თვალებს მზის შუქი სჭრის და რამდენიმე წამით იმანჭება შემდეგ კი ფანჯარაში პაკ ამის დედაც მისი ძვირფასი ძილის დამაფრთხობელ ჯიმინს ხედავს! ახალგაზრდა ალფა სწრაფად იცვამს ,წესრიგდება და პირველ სართულზე ჩარბის. მოსამსახურეები,დიახ მოსამსახურეები გაოგნებულები შეჰყურებენ ელვასავით სწრაფ ჯონქუქს.
რომელიც თავის მხრივ კითხულობს:
-დედა სადაა?
-ახლა სახლში არაა ბატონო ჯონ- პასუხობს დამლაგებელი.
-აჰამ,კარგი რომ დაბრუნდება შენთითონ იცი რასაც ეტყვი.მე ჯიმინთან ვიქნები.-ამბობს ბატონი და გარეთ გადის.
თბილი ამინდია,არც ძალიან ცხელა არც ცივა. ის უფროსის მანქანას უახლოვდება და შიგნით ჯდება.
-გამარჯობა ჰი....- მას პაკი აწყვეტინებს.
-ტელეფონი სად ტრაკში გაქვს?!
-აი, ხელში მიჭირავს დამიჯდა და იმედი მქონდა გზაში დავტენიდი. და სხვათაშორის მეძინა! შენ კი გამაღვიძე!
-საათს დახედე ძილისგუდა-იცინის პაკი,ის პრინციპში არც გაბრაზებულა,ჯეიქეი ყოვეთვის ასეთია გაფანტული და შტერი.
-ჰო,კარგი.რაზე მომაკითხე? რას ვაკეთებთ? -ამბობს უმცროსი.
-ხომ არ დაგავიწყდა გუშინ რა საინტერესო შენაძენი გავაკეთეთ? -ამბობს იექიდნური ღიმილით ჯიმინი.-მოდი ვცადოთ.
-ძაან აჟიტირებული ჩანხარ,ჰიონ.
-არ ვარ - სახეს ასერიოზულებს ჯიმინი.
-კარგი,კარგი დიდო ,,ბავშვო" ,ამასთან დაკავშირებით მაგარი იდეა მაქვს! დღეს მამაჩემი ბრუნდება იაპონიიდან და უზარმაზარი წვეულების მოწყობას აპირებს! მოდი ისე გავაკეთოთ რომ ისინი იქ გაჩნდნენ. -იღიმის ჯეიქეი.
-ოუ, ვაუ,ეგ აღარც მახსოვდა.
-ძალიან მაინტერესებს იქ როგორ მოხვდებიან,ხომ იცი მამაჩემის წვეულებებზე როგორი რთულია მოხვედრა,ბევრი მდიდარი ადამიანიც კი ვერ ახერხებს.
-გენიალურია,ქუქიტო. მე მომწონს!

*საღამოს წვეულება*
-ქუქ, შენი მამის წვეულებაზე დაგვიანება ძაან უცნაური იქნება იჩქარე! -ამბობს ჯიმინი.
-მოვდივარ ჰიონ.
-გამარჯობა,ბატონო პაკ,ბატონო ჯონ,გთხოვთ შემობრძანდეთ.-ამბობს სასიამოვნო ხმა და პაკი თავის წინ საოცრად ნაცნობ ადამიანს ხედავს,-ბატონო ჯონ მამათქვენი გეძებდათ.

-ეემ,იუნ....-ნახევარ სიტყვაზე ჩერდება ჯიმინი და თავი ხელში აჰყავს.
-ბატონო პაკ,როგორ ხართ? რამე ხომ არ გჭირთ?? -კითხულობს იუნგი.
-ის უცნაურია,არ იღელვო-ამბობს ჯონქუქი და პაკზე მიუთითებს.-წამოდი ჯიმინ.
შენობაში შესულებს დაუყოვნებლივ მიმტანი ომეგა ეგებებათ:
-ღვინოს ხომ არ მირთმევთ ბატონებო?
-რაააა? -გაოგნდა ჯიმინი.

___________
ცოტა უინტერესო შესავალია მაგრამ მომდევნო თავები ბევრად უკეთესი იქნება.🥰🥰