ေ႐ွာင္က်န္႔ရိေပၚအခန္းထဲဝင္သြားေတာ့တိတိက.ကုတင္ေခါင္းရင္းကိုမွီပီးအိပ္ေပ်ာ္ေနတာမဟုတ္ေပမယ့္....အိပ္မေပ်ာ္ေသးတဲ့အေျခအေန
ကိုယ္လံုးေလးကလည္းျဖဴေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလးပါးလံုးလံုးေလးေတြလည္းမ႐ွိေတာ့ဘူး မ်က္ကြင္းလည္းနည္းနည္းခြက္ေနတယ္
"ရိေပၚ...ေကာေတာင္းပန္ပ့တယ္...ေကာေလ...အ့ခ်ိန္တုန္းကအသိစိတ္မ႐ွိေတာ့သလို.. ဘာမွလည္းမသီေတာ့ဘူး
မရည္ရြယ္ခဲ့ပ့ဘူးကြာ....ဒါေပမယ့္ေသခ်ာတာေကေတာ့
ေကာရိေပၚကိုတာဝန္ယူမွာပါ...တာဝန္လိုသေဘာမ်ိဳးတာဝန္ယူမွာမဟုတ္ဘူး.ခ်စ္လို႔တကယ္ခ်စ္လို႔"
အင္း.....
"ေ႐ွာင္က်န္႔....သြားထြက္သြား.....ငါ့အခန္းထဲကထြက္သြား....မလာနဲ႔...ေၾကာက္တယ္...မငး့္ကို...ငါေၾကာက္တယ့....ထြက္သြားပါ...ထြက္သြားေပးပါ"
"တိတိ...ကိုေျပာတာနားေထာင္ပါ....ေကာေတာင္းပန္ပ့တယ္.....ေနာ္...ေကာေျပာတာကိုအရင္နားေထာင္ေပးပ"
"မား...မား...သားဆီလာပါ...မား....သူကိုထြက္သြားခိုင္းေပးပါ....ပါးပါး...."
"တိတိရယ္ကုိေတာင္းပန္ပ့တယ္...ခနေလးပဲနားေထာင္ေပးပါ...."
ေ႐ွာင္က်န္႔သူ႔ကိုထု႐ိုက္ေနတဲ့လက္ကေလးကိုခ်ဳပ္ပီးကိုယ္လံုးေလးကိုရင္ခြင္ထဲထည့္လိုက္ေတာ့.တစ္သိမ့္သိမ့္တုန္ေနတဲ့..ကိုယ္လံုးေလး....အက်ႌရဲ႕..ပူေႏြးမူေၾကာင့္အေကာင္ေလးငိုေနတာေသခ်ာေနတယ္
"တိတိ..ေကာေတာင္းပန္ပ့တယ္.....ဒီထက္ပိုၿပီးေကာင္းတဲ့စကားလံုးလည္းေကာမွာေျပာဖို႔မ႐ွိေတာ့ဘူး....ခ်စ္တယ္ဒီစကားထက္ေလးနက္တဲ့စကားလည္းမ႐ွိဘူး...ေကာေျပာလည္းမေျပာတက္ဘူး...."
"ေၾကာက္တယ္..အ့ေန႔ညက...."
"ဟင္..."
"အ့ေန႔ညက...ေကာပံုကိုေၾကာက္တယ္"n
"ေတာင္းပန္ပ့တယ္ရိေပၚ ကိုကိုေတာင္းပန္ပ့တယ္
အ့ေန႔ကေကာတကယ္ ကိုယ့္စိတ္ကိုမႏိုင္ဖစ့သြားတာ...."
ေ႐ွာင္က်န္႔ကသာေျပာေနတာရင္ခြင္ထဲကရိေပၚက
ငိုရလို႔ေမာပီးအိပ္ေပ်ာ္ေနပီ
ေ႐ွာင္က်န္႔ရိေပၚကိုယ္လံုးေလးကိုအိပ္ယာေပၚအသာခ်ကာ
ဝမ္လူႀကီးေတြနဲ႔စကားေျပာဖို႔ဆင္းလာလိုက္တယ္
