Chapter 8

4K 869 17
                                    

Zawgyi

ေနာက္တစ္ေန႔မွာေတာ့ ဟိုခ်န္တစ္ေယာက္ ဘာအစားမွားခဲ့သလဲ မသိေပမယ့္ မနက္ခင္းအေစာႀကီးကတည္းက သူဝမ္းေလ်ာေနခဲ့တယ္။ သူတစ္ေယာက္တည္း စာသင္ခန္းထဲမွာ ငူငူေငါင္ေငါင္ျဖစ္ေနၿပီး ၾကားအတန္းေတြကို သြားတက္ဖို႔ေတာင္မွ ေျခကုန္လက္ပန္းက်ေနေလသည္။ (ဒီထဲမွာ ၾကားအတန္းဆိုတာက ေက်ာင္းစာသင္ခ်ိန္ေတြၾကားထဲက လူမႈေရးအခ်ိန္တို႔ စီးပြားေရးအတန္းခ်ိန္တို႔ကို ဆိုလိုတာပါ)

လုယီက အခုခ်ိန္ဟာ ဝမ္းေလ်ာတာကို အေၾကာင္းျပၿပီး စကားေျပာလို႔ရမယ့္ အခြင့္အေရးေကာင္းလို႔ ထင္တယ္။ လုယီဟာ ခံုေပၚမွာထိုင္ေနရင္းနဲ႔ ဟိုခ်န္ကို တိုက္ရိုက္ေမးရင္ ေကာင္းမလား သြယ္ဝိုက္ေမးရင္ ေကာင္းမလားဆိုတာ အေလးအနက္ခ်င့္ခ်ိန္ေတြးေတာလိုက္တယ္။

"မင္းဘာလို႔ ၾကားအတန္းခ်ိန္ေတြကို သြားမတက္တာလဲ?" ဟိုခ်န္က သူတို႔ၾကားမွာ ေနရာခ်ထားတဲ့ စားပြဲေပၚကစာအုပ္ကို ေဘးကိုတြန္းဖယ္လိုက္ၿပီးေတာ့ လုယီရဲ႕လက္ေမာင္းကို တို႔လိုက္ၿပီး ေမးလာတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့၂ရက္ေလာက္ကတည္းက သူတို႔ၾကားမွာ စစ္ေအးတိုက္ပြဲ ျဖစ္ေပၚေနခဲ့တာ။ ပံုမွန္အားျဖင့္ေတာ့ လုယီကပဲ ဟိုခ်န္ကို စကားစေျပာေနက်။ အၿမဲတမ္းစေခၚတတ္တဲ့ အမွတ္မရွိတဲ့ အမိုက္အမဲေလးကို အျပစ္တင္ဖို႔ေတာ့ မသင့္ဘူးမဟုတ္လား။ လုယီကစဥ္းစားလိုက္တယ္ ဟိုခ်န္က ထံုးစံအတိုင္း ဒီအမိုက္အမဲေလးကို ပစ္မထားနိုင္ဘူးပဲ။ အခုေတာ့ ဟိုခ်န္ကအရင္စေခၚလိုက္တာမို႔ သူရႈံးၿပီလို႔ လုယီကေတြးေတာလိုက္တယ္။

"ငါ ဒီမွာပဲ..." လုယီက စကားေျပာဖို႔ ျပင္လိုက္ၿပီး ဟိုခ်န္ကေဂးဟုတ္မဟုတ္ တိုက္ရိုက္ပဲေမးဖို႔ ႀကိဳးစားလိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း သူ႔ကိုေဂးလား မေဂးလားဆိုတာ တိုက္ရိုက္ႀကီးေမးဖို႔က ရိုင္းၿပီးအရမ္းမယဥ္ေက်းရာမက်ဘူးလား။ လုယီက အေတြးေတြထဲ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ ရုန္းကန္ေနရတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့သူက သြားၿဖဲျပလိုက္ၿပီး ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းပဲ ေမးလိုက္ေတာ့တယ္ "အာ ဟိုခ်န္ မင္းက.."

"ဆရာဟို!" အၿမဲတမ္း ၾကားအတန္းခ်ိန္တိုင္းကို အိမ္သာထဲဝင္ၿပီး လစ္တတ္တဲ့ေကာင္ ဝမ္က်ီးရွန္က အေျခအေနအခ်ိန္အခါကို မၾကည့္ဘဲ အတန္းထဲကို ဇြတ္ဝင္ခ်လာတယ္။ ဒါတင္မကဘူး သူကခံုတစ္ခံုကိုဆြဲယူၿပီး ဟိုခ်န္ရဲ႕ေဘးမွာေတာင္ လာထိုင္ေနေသးတယ္။ သူကထပ္ၿပီး လုယီရဲ႕ေျပာလက္စစကားကို လစ္လ်ဴရႈလိုက္ၿပီး သူေျပာခ်င္တဲ့စကားကိုပဲ စြတ္ေျပာေတာ့တယ္ "မင္းက ၾကားအတန္းခ်ိန္ သြားမတက္ဘဲ ဒီမွာေရာက္ေနတာကိုး မင္းတို႔ေတြ ေဂးတစ္ခ်ိဳ႕လုပ္တတ္ၾကတဲ့  အရာေတြလုပ္ေနၾကတာလား!"

မင်းတို့နှစ်ယောက်ဘာတွေလုပ်နေကြတာလဲ?(မင္းတို႔နွစ္ေယာက္ဘာေတြလုပ္ေနၾကတာလဲ?)Where stories live. Discover now