"📲...!!! "
ယေသာ္ တစ္ေယာက္ သူ႔ဖုန္းထဲ ဝင္လာတဲ့ ပံုကို ၾကည့္ၿပီး ေဒါသထြက္မိသြားသည္။
ခ်က္ခ်င္းပဲ အဝတ္အစားလဲကာ ေက်ာ္စြာ ပို႔ထားတဲ့လိပ္စာအတိုင္း club ဆီကို ထြက္လာခဲ့လိုက္၏။
ပံုထဲမွာ မဒီေခတ္က ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ ဖက္ၿပီး ကေနတယ္ေလ။ ေတာက္...
ကားကို လီဗာ မိုင္ကုန္တင္ၿပီး ေမာင္းလာတာ
၁၅မိနစ္အတြင္းပဲ Midnight ဆိုတဲ့ ကလပ္ကိုေရာက္လာခဲ့တယ္။
ေရာက္တာနဲ႔ ေက်ာ္စြာ ကို ဖုန္းဆက္ေမးၿပီး သူတို႔ရွိရာကို အျမန္ဝင္လာေတာ့ ေဟာ...ေတြ႕ပါၿပီ ... ဘဲႀကီးတစ္ေပြရဲ႕ ရင္ခြင္ထဲေရာက္ေနတဲ့ မဒီေခတ္။
သူဘာမွ မစဥ္းစားႏိုင္ေတာ့ဘူး။ အဲ့ဘဲႀကီးကို ရုိက္ဖို႔အတြက္ အနီးနားမွာရွိေနတဲ့ ပုလင္းခြံတစ္ခုကို ေကာက္ကိုင္ၿပီး မဒီေခတ္တို႔ဆီကို တန္းတန္း ေလၽွာက္သြားလိုက္တယ္။ အနားေရာက္တာရဲ႕ မဒီေခတ္ကို သူ႔ဖက္ ဆြဲေခၚထုတ္ၿပီး အဲ့ဘဲႀကီးကို ရိုက္မယ္ျပင္ေတာ့...
"အယ္....ကိုကို "
"ဟုတ္...ဟုတ္တယ္ေလ ညီမေလး။ ကိုကို...ကိုကိုေလ။ ညီမေလးက အဲ့ပုလင္းႀကီးနဲ႔ ကိုကို႔ကို ဘာလုပ္မလို႔လဲ ရုိက္မလို႔လား"
"မဟုတ္ပါဘူး...ဟီး"
ယေသာ္သူ႔လက္ထဲက ပုလင္းခြံကို အျမန္ခ်ၿပီး ကိုကို႔ကို မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးျပလိုက္ရတယ္။
ဟိုငခၽြတ္မေလးကေတာ့ ေကာင္းတယ္ နည္းေတာင္နည္းေသးတယ္ လၽွာရွည္ခ်င္အံုးဆိုၿပီး ေျပာင္ျပေနေလရဲ႕။
"ကဲ...ရွင္းပါအုန္း မိယေသာ္ ညဥ္းလုပ္တာ ကိုကိုေတာ့ ေခါင္းကြဲဖို႔ လက္တကမ္း အလိုပဲေနာ္။ေျပာပါဦး လူမိုက္လုပ္ေနရတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းကို"
"ဟီး...ကိုကိုကလည္း အဲ့တာ ကိုကို ညီမေၾကာင့္ေလ။ ယေသာ္က ကိုကို႔ညီမေလးကို တျခားသူေတြ လာထိမွာဆိုးလို႔ ကာကြယ္ေပးမလို႔ပါ"
သူ႔ကိုကာကြယ္ေပးဖို႔အတြက္။ ဟက္...ဘယ္လိုေတာင္ အရွက္မရွိတဲ့ စကားလဲ။ ဒီတစ္ကမာၻလံုးမွာ ရန္သူဆိုလို႔
သူတစ္ေယာက္ပဲရွိတာကိုေလ။
မဒီေခတ္က ယေသာ္ရဲ႕ စကားကို ၾကားၿပီး စိတ္ထဲကေနသာ ေထ့ေငါ့လိုက္ေတာ့တယ္။
