•TRUTH•
^თუ რაღაც ერთხელ არ გამოვივა, ეს იმას სულ არ ნიშნავს, რომ ყველაფერში დამარცხდები.^
თავი 15
ყველაფერი ისე მარტივი არარის როგორც ჩვენ გვგონია, ყველაფერი ისეთი კარგი ვერიქნება როგორც ჩვენ გვგონია...მაგრამ რატომ...რატომ არ შეიძლბა ყველაფერი ისე იყოს როგორც ჩვენ გვინდა?
იარო შუა ბნელ ქუჩემში სადაც მანქანები არ დადიან არ გეშინოდეს რომ ვინმე გამოივლის და ჩანთას ხელიდან წაგლეჯს ან სადმე შეგიტყუბენენ ან თუნდათ რამე ცუდს მოგახლიან პირში თითქოს შენ გრძნობები არ გაგაჩნდეს.
არადროს მესმოდა ხალხის და ვერც ვერასდროს გავუგებ....როგორ უნდა გაუგო ადამიანს რომელიც ერთს ამბობს და იგივეს აკეთებს.
როგორ მინდა უბრალოდ გავქრე და ყველას დავავიწყდე უბრალოდ აი ასე ისე წავიდე აქედან რომ საერთოდ არავის ვახსოვდე აი თოთქოს ისე რო მე აქამდე არც არასდროს ვარსებობდი...მიმდა ამ ყველაფრისგან დასვენება მაგრმა ვერვაკეთებ როგორ მინდა ახლა ჩემი ხელით აპარატიდან გამოვერთო და სამუდამოდ დავისვენო მაგრამ ამის ძალა არმყოფნის....ვაი რომ ვერ დამივიწყონ, ვაი რომ ვერ მიიღოს ეს ყველაფერი კარგად ან ვაი რომ ეწყინოთ....მაგრამ ვაი რომ მომენატროს.....
*ის გამოძრავდა მან ხელი გაამოძრავა ყვირის პალატიდან გამოსული ბიჭი...უკან ბრუნდება და გოგოს სხელს ცრემლიანი თვალებით აკვირდება.
⁃ ბატონო ზუსტად იცით რომ მართლა გამოძრავდა? ეუბნება გაკვირვებული ექიმი ბიჭს.
⁃ კ..კი მან მართლა ის....
⁃ თუშეიძლება პატონი ჯეონი პალატიდან გაიყვანეთ. გასცა ბრძანება მთავარმა ექიმმა და გოგონას სხეულს მიუახლოვდა.
⁃ ჯონგუკ წამოდი....მშვიდად ეუბნება ჯინი და მხარზე ხელს ადებს.
⁃ არმინდა...თვალებში ცრემლებ არეული გაშეშებული დგას.
⁃ ასე არშეიძლება თუ გინდა კარგად იყოს გამოდი ბობიმ მია მოიყვანა. მიას დახელის გაგონებაზე ცრემლები მოიწმინდა და სწრაფი ნაბიჯებით პალატის კარისკენ წავიდა.
YOU ARE READING
•TRUTH• (completed✔️)
Fanfictionყველა ქალს სურს ყავდეს შვილი, ჰქონდეს მყარი ოჯახი მოსიყვარულე ქმრითა და კეთილი ნათესავებით, თუმცა მაშინაც კი სანატრელია ეს ყველაფერი, როდესაც მარტო გიწევს პატარა ასაკში მარტომ გაზარდო შვილი, ყველასგან დამოუკიდებლად და ყველასგან მიტოვებულმა? ...
