Bir tutam fantastik hikayesidir... *Gayb olan bu zevahire biat'tım.* Seni kaybetmek demek;güneşli günler görmek demek. Seni görmek demek;zifiri karanlık bulutları görmek demek. Peki ne zaman? Ne zaman karanlık kanatlarının arkasında ki bedenini görücem? Herdaim duyduğum sesinin aksine yüzünü ne zaman görücem? O..Siyahın beden bulmuş haliydi. Bazen senin siyahında boğulmak istiyorum. Aydınlık günleri göremeyecek olsam da... &&& Sessizce yutkundum. "Bazen bir ömür boyu sadece sesine muhtaç kalıcam diye çok korkuyorum." Buğulu gözlerimle gökyüzü'ne baktım. "Eğer seni görmek için uçmam gerekiyorsa bunu yaparım." Yüzümde bir milim kıpırdama olmadan sert ifademle,karanlık gözlerine baktım. "Hemde hiç düşünmeden." Tek kaşımı kaldırdım. "Ki,senden tek farkım benim düşücek olmam." Gözlerimi karanlık silüetinden çekmedim."Yada ölmem." &&& Uzun bir zamandan sonra ilk defa ağladım.Ağlamadım,haykırdım.Başımı eğerek,yüzümü kapattım.Bunların hiçbiri gerçek olamazdı.Aklım,başkasının elinde sanki bana işkence etmek istermiş gibi yanıyordu.Hıçkırıklarımın arasında başımı yan tarafa doğru çevirdim. Akabinde gördüğüm iki çift göz,beni o andan çıkardı sanki.Koyulaşmış siyah gözler beni anlarmışcasına tam gözlerimin içine bakıyordu. Gece hiç olmadığı kadar koyu,ay hiç olmadığı kadar aydınlıktı.Etrafımdaki sesler yalnızca rüzgardan ibaretti.Ve...delicesine atan kalbim. Fakat karşımdaki gözler sadece bir hayvana aitti. ¤¤¤¤