Başımı ellerimin arasına aldım ve dizlerimin üzerine çöktüm. Zorlama gittikçe artarken etrafa baktım. Herkes sanki ben yokmuşum gibi hocayı dinlemeye devam ediyordu. Şuan hocanın bile umrunda değildim resmen. Birisi bana doğru yaklaşmaya başladı. Yüzüne baktığımda gözlerinin parladığını fark ettim. Ben korkudan ne yapacağımı şaşırırken, bana "sen de kimsin, nereden geldin?" Diye sorular sormaya başladı. Şaşkınlık ve korku karışımı bir duyguyla "asıl sen kimsin! Nesin?!" Dedim. Beynimdeki zorlama artarken, çığlık atmaya başladım. Ben çığlık atınca karşımdaki yakışıklı resmen duvara uçtu. Kafasını tutup ayağa kalktı ve bir hışımla yanıma geldi. Çenemi tuttu ve "son kez soruyorum. Sen kim-sin?!" Diye bağırdı. Ben de korkudan ağlamaya başladım. Hıçkırıklarım arasından "bi-bilmiyorum." Dedim.