Yokluğun, hiçliğin ve varoluşun başlangıcı o andı sanki. Belki kısa bir andı ama bana yaradılıştan beri bu anı bekliyormuşum gibi hissetirmişti. Kendimi paralel evrene geçmiş bu dünyadan soyutlanmış gibi hissediyordum. Koyulaşan yeşil gözlerindeki ateş beni bile yakıyordu. Ellerim titremeye ayaklarım boşalmaya başlamıştı, o kadar zor duruyordum ki ayakta, yaprak gibi ufak bir rüzgarla uçup gidebilirdim her an.