Bu karışık ortamdan hemen ayrılmalıydım . Suçlu olan ben olmuştum bu hikayenin başından beri . Bu sırrı üstlenmemeliydim ortak olmamalıydım sevdiklerimden vazgeçmeliydim . Kimse kimsenin derdini anlamaz , ağzı olan konuşur ama bunu düşünemeyecek kadar masum ve saf biri olarak bunu anlayamadım ki . Nasıl olaylar bu kadar gelişti bu sır nasıl oldu da bu kadar çabuk büyüdü her şeyin suçlusu gerçekten ben miydim ? Galiba her şeyi ortaya da ben çıkarmalıydım yoksa herkese yazık olacak olan bana olsa dahi . Sevdiklerim gibi bende diğerlerine nankör davranamam buna ne yazık ki hakkım yok . Üzgünüm ailem her şey bitiyor her şey açığa çıkıyor . 🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀 " Yürü anneciğim gidelim buralardan ." Diyerek kızımın elini tutup bu mahalleden ayrılmamın vakti çoktan gelmişti . " Anne son bir kez Ceren Teyze ' ye veda etmek istiyorum , bir de Arda ." Kızımın isteğiyle birlikte yürümeye başladık . " Anne bir daha hiç mi gelmeyeceğiz buralara çünkü ben çok özlerim burayı . " Başımı hayır derecesinde salladıktan sonra top oynayan Arda ' nın yanına koşan kızımı durduramadım . Pencereden bana bakan Ceren ' e tebessüm ederek :, - Hadi Melisa gidelim , anneciğim . Arkadaşlar bol bol oy bekliyorum ve eleştiriye açık bir kitap . İstediğiniz kadar okuyun (: