Në fillim isha vetem unë, më pas në një perëndim dielli erdhi ai dhe jeta ime u vesh krah tij me vezullime dritash, mantele të padukshme frikërash dhe të nesërme që mund të rrëzoheshin nga erëra të panjohura, por ne sërish jetuam në to. Dashuruam mes perëndimeve të diellit derisa mbeta sërisht vetëm unë. Mendoj se më dashuroi dhe ai në mënyren e tij ndryshe, por unë isha vetëm një copëz për të, ndërsa ai për mua një e tërë.