" En çokta neye içerleniyorum biliyor musun? Beni hiç sevmemiş olmana. Bu da benim hatam işte. Artık umurumda değilsin demek isterdim ama lanet olsun ki umurumdasın. " Sessizce dinliyordu. Ne inkâr ediyordu. Ne de kabul. Acıdım kendime. " Yazık sana ama pişman olma tamam mı çünkü hâlâ seni deli gibi seviyorum. " Gözlerim doldu. Hâlâ bekliyordum bir şey demesini ama demiyordu. Gözlerini duvara sabitlemiş duvarı izliyordu. " Gidiyorum şimdi. Asla dönmemek üzere. " " O kadar emin olma. " Ne sanıyor kendini ya? Arkama bile bakmadan çıkıp gittim evden. Baksam ne değişecek. Kal mı diyecek? Yapmadım mı diyecek? Pişman oldum mu diyecek? Hayır demeyecek. Baksam sadece egosu tatmin olacak.