Çürük Vişne Devamıdır. Esila Karam kirpik uçlarından, dudaklarındaki tebessüme kadar acıdan yoğrulmuş bir kadındı. Ta ki; Asrın'a kadar. Nasıl sevilir bilmiyorlardı. İki insanın birbirini severek öldürmesi ne derece mümkündü? Onlar için mümkündü. Kumpaslar, oyunlar bir yana itildiğinde dokunduğu yeri küle döndüren hastalıklı bir aşkın tohumları her an büyümekteydi. Adam gitti, kadın baktı. Adam döndü, kadın küstü. Gidişler geri dönüşler içindi, peki ya dönüldüğünde her şey aynı kalır mıydı? "Koynuma düşen kıvılcımına, göğsüme düşen ilk acına vurgunum."