Puduhepa

¬tw: suicide content                     
 "childhood from an adult's pov, adulthood from a child's pov"

  Denizle anlaşma yapan bir kız vardı zamanında, yalnız, yapayalnız:

 
"Bir anlaşma yapalım." Sırtını tüm manzaraya verip arkasındakine döndü.  Yeşillik, bu halde bakılınca ne denli cezbediciydi. Tipi, onun hayalindekine kıyasla hiçlikle kutsanmış ağaçlık alandı fakat o, orada birilerinin olduğuna kendisini, görmese dahi inandırmıştı. Oradaki hiçlikte, gizlenen büyük sırlar, kutsal varlıklar bulunuyordu. O biliyordu.  Hepsini baştan sona görmüştü, izlemişti.  "Beni insanlara geri vermeyeceksin." Soğuk rüzgarın çarptığı çatlamış derilerinin kaşındığı ellerini umarsızca paltosunun cebine attı.  Burnu ucundan kızarmış, elmacıklarının üstündeki parıltılar sönmeye yüz tutmuşlardı. Zamanı, ona göre çok gelmişti. Lakin karşı taraf konuşmayı devralmadı. Sessizlik bahçenin kuytu köşesine bahşedilmiş  kanla beslenen bir çeşit kamelya gibi açıverdi benliği. Kimse görmedi ama güzelliği, görünmeyen bahçede, esir aldığı büyülü aurasıyla herkesi bahçeye hayran kıldı. Uzun, dalgalı saçlar arkasında salındı bir süre.  "Bırak beni sana teslim olayım, beni bulmalarına izin verme." Soluksuzca, arkadan gelen rüzgarın çarpışına teslim olup gözlerini yumdu. "Ve ben de, karşılığında... Senin içinde, yoğunluğuna sığınarak tüm intikamının hedefi olurca çürüyüp gideyim."

"Anlaştık mı?" Kızı başka sessizlik yanıtladı. Arkaya doğru hareket etti ve gülümsemesi suratına yayılırken ürpermişti. "Bence, bu en mantıksız ama çıkış yoluma en yakın anlaşma." Ve kendisini arkaya vererek yerle temasını kesti. 

 Denizle anlaşması tamamlandığında, kız başka dünyalara, başka insanların hayatına konuk oldu. Gittiği her dünyada, not aldıklarını kenara bir kitap olarak bıraktı. Ne zaman nerede yeniden doğacağını bilemeden, her birinde teker teker öldü.