Öfke nefret sevgi sempati.. Dışarda bomboş.. Gülüyorum falan neşeliyim ama hepsi sahte bunun farkındayım. Ben kendi içimde bir yerlerdeyim. Kendi kendimi zindana hapsetmiş gibiyim. Sebebi ne? başkalarını suçlarken gözlerim gözlerime takılıyor. Sanki şehrin karanlık sokaklarında unutulmuş bir evde ateşin başında küçücük bedenini ısıtmaya çalışan bir çocuğun kalbindeyim. Ya da kalabalık bir caddede ışıkların ardında sıkışmış bedenlerden biriyim. Kimim nerdeyim? Hey siz! Ben ve benim gibileri umutsuzluğa sürüklemiş hayal avcıları.Biraz yukarı bakın işte tam o an kayan yıldızım koparttığınız söküp aldığınız ışığını yok ettiğiniz.. Tutun bir dilek çekinmeyin. Üstüne toprak attığınız cesetlerden karanfil çıkmasını bekleyin.. Olmadı mı o zaman durun daha bitmedi. Söndürdüğünüz yıldızlara inat onlara ışık tutanlarda var. Senden bahsediyorum; kıyıya vurmuş milyonlarca deniz yıldızını denizle kavuşturan adam, banada son bir umut var mı?
- facebook: Sare's Facebook profile
Following
