The Real PRINCESS

chapter 4: first day

(Krixhien POV)

It's Monday and it's first day of school.

Nakahanap na din ako ng part time job sa isang cafe malapit lang sa school na pinapasukan ko. Ayos lang naman.

Thankful nga ako na kahit kami ang pinaka mayaman sa buong mundo marunong parin akong gumawa ng kahit anong gawaing pambahay. Minsan nga tumutulong ako sa pag luluto, paghuhugas at paglilinis ng bahay eh. Kaya alam kong makakasurvive ako kahit wala sila. Thanks to mom coz she taught me to be like this. Mom told me one day that I need to learn to do house works. Sabi niya kasi what if oneday bigla na lang kaming maghirap? Ano na lang daw ang mangyayari samin? Kaya nagsikap akong matutunan lahat ng gawing bahay.

.. OK tama na ang kwentuhan..

Nandito na ko ngayon sa corridor, naglalakad of course. Well kakakuha ko pa lang ng schedule ko. And my first subject will start at exactly 7:15 and its already 7:05. Kailangan ko ng magmadali. It's first day of school at ayokong malate. Kaya tumakbo nako. Nasa second floor palang ako and my room is in 4th floor. Habang tumatakbo bigla nalang tinakpan ng buhok ko yung mukha ko kaya naman diko napansin at bigla na lang..

*bogggssshhhh*

"O-ouch." I said while standing up. "I'm sorry!" ako na ang humingi ng paumanhin, of course ako yung nakabangga eh. It's also his fault dahil dirin siya tumitingin sa dinadaanan niya pero ako na lang nagpakumbaba.

"Its oky miss." Sabi niya at inabot yung siko kong medyo dumudugo. "Tara dalhin na kita sa clinic para magamot yang sugat mo." Sabi niya at hihilahin na sana ako papuntang clinic kaso pinigil ko siya.

"I'm okay. Thanks anyway. Sige mauna na ako kasi masyado nakong late eh." I said to him. AT naglakad nako palayo. Pero narinig ko pa siyang sinabi ang pangalan niya.

"By the way, I'm Carl, Carl Lee!" Sigaw niya pa.

Oh yeah, my very kind cousin. Yeah, pinsan ko siya. Maybe di niya ko nakilala because of my outfit. I forgot to tell you na naka nerdy outfit ako. Para na rin di makaagaw ng atensiyon.

Syempre! Maganda yata to!!

I also change my name here. From krixhien jewel Lee to krixhien ward. My middle name is ward, because if I use my true last name madaming magtatanong kung anong relasyon ko sa mga Lee. AYokong sumagot ng sumagot sa mga tanong nila. I want to hide my real identity for me to be safe and of course para di ako agad mahanap ng mga tauhan ni dad. Kung pinapahanap man nila. *insert bitter smile*

Yung akala kong di ako makakaagaw ng atensyon, akala ko lang pala.

Marami kasing nagbubulungan pagkapasok ko sa room. Natigil rin sa pagtuturo ang prof dahil sa biglang pgbukas ko ng pinto.

"Well miss, dito kaba sa room nato? Kasi kung hindi, Pwede ka ng umalis. Masyado ka ng nakakaistorbo sa klase ko." Mataray niyang sabi. TSS! Bakla naman!

"Of course! Kaya nga ako sa room nato pumunta eh!" I said as a matter of fact.

Well I have a mix personality. Mabait, cold, mataray, bitch,. But most of the time I'm a bad girl. Especially sa mga taong masama rin ang pakikitungo saakin. But when it comes to family? Para akong isang tigreng naging maamo. They are my strength but at the same time, they are my weakness.

"Aarggghh! You don't have respect!" Sigaw niya sakin

"Same as you SIR!" Pinagdiinan ko talaga yung sir. Hahahahahaha! His face is so priceless! Pagkatapos nun ay iniwan kona siyang namumula sa galit at naghanap ng mauupuan.