Jar of Hearts

Chapter 3

Roy's pov

Today is our first day of school. First year high school na kami ni Selina. Since grade 5 sabay kami papunta sa school at pa uwi.

Sometimes if wala naman kaming sundo tapos umu-ulan doon kami palagi sa garden na patago may tree house naman doon na pwede silungan.

Since firstday of school palang puro introduce-introduce lang madami kaseng new students.

I also noticed na mukhang matamlay si Selina.

"Hey! Punta tayo doon sa gardennn! Sana umulan, para makaligo tayoooo." Sabi nya habang ina-akbayan ako.

Pag pasok namin sa garden nothing changed. Different kinds of beautiful and colorful flowers, the green grass, and our tree house. Luma na talaga yung tree house pero nilagyan lang namin ng designs, para hindi mag mukhang nakakatakot.

Tumakbo agad si Selina papunta sa tree house para umakyat sana pero napahinto siya nang makita ang isang puppy na golden retriever.

Lumapit siya sa puppy at binasa ang naka sulat sa letter na naka lagay sa basket na naka sabit sa aso.

'Hi! Happy Birthday to my dearest friend. More birthdays to comee! Of course with me.
                                    -handsome Roy'

"Happy birthday Selina!" Sigaw ko at pinaputok yung party popper na tinago ko sa gilid.

"Aww~" sabi nya at tumakbo palapit sakin... she hugged me.. tight.. I can't move..

"Ah hehehe. No problem basta ikaw." I hugged her back pero hindi kasing higpit ng yakap nya sakin.

Hanggang ngayon hindi nya parin ako binibitawan. Maya-maya bigla nalang siyang umiyak sa aking balikat.

"Hey, why are you crying?" Mahinahon na sabi ko pero mas umiyak lang siyaaaa.

"Thank you so much Roy.. Sino kaya makaka-alala ng birthday ko kung hindi kita na kilala.. o kung wala ka.." mas lumakas pa ang kanyang iyak sa pag bitaw nya sa huling salita na sinabi nya.

"Your parents of course." Inangat ko ang kanyang mukha para makita ko ito.

"Paano kung pati sila hindi na alala aking birthday.. business nalang kase palagi ina-atupag, ayan tuloy pati birthdayng anak nila hindi matandaan." Sabi nya at tumalikod sakin.

Selina's pov

"Mom! Dad! Goooooddd morniingg!" Sigaw ko habang patakbong bumababa sa hagdanan.

"Ganda ata ng gising mo baby. Excited na exited sa first day of school mo." Nag taka ako sa sinabi ni mom.

"What's so special with my first day of school?" I asked her.

"Ewan ko sayo ikaw yung excited eh. Okay bye baby we have to go. You don't have to wait for us kase next week pa kami makaka-uwi. Sabay ka lang kay Roy kase baka matagalan din si manong." She kissed my cheeks and left. I was left there standing.. alone..

-

We're sitting on a wooden bench below our tree house.

"My parents didn't remember my birthday.. even a simple 'happy birthday' is okay for me.. kahit wala nang gift.." sabi ko habang pinipigilan ang mga luha ko na tumulo.

Roy held my chin for me to face him, he wiped my tears that are slowly escaping.

What would I do without him? Will someone remember my birthday? Will someone comfort me like he did?

"Roy.." it was almost a wisper.

"Mmm?" Still wiping my tears.

"Please don't leave me.. please.. please stay with me.. forever.." I tried to stop my tears but i can't..

"Shh.. I won't leave you. So please stop crying." Roy brushed my hair with his fingers. Pagkatapos nakatulog ako..

I woke up nasa tree house na ako. Paano kaya ako kinarga ni Roy? Ang bigat ko kaya.

Bumaba ako at nakita si Roy na nilalaro yung aso na binigay nya sakin.

"Sali akooo!" Sigaw ko at tatakbo sana pero biglang sumakit ang pwet ko.

"Masakit pwet mo? HAHAHA nahulog kase kita kanina eh HAHAHA ang bigat mo kase! Tapos pagka hulog mo akala ko magigising ka na pero sarap ng tulog mo HAHAHA." Ayon tumawa nalang din ako HAHAHA

"Hindi kase ako nakatulog kagabi kase excited ako kase baka may party kase birthday ko pero hindi pala na tandaan ng mga magulang ko HAHAHA" tawa nalang para di masira ang mood.

"Tawagan ko muna si manong na mag papasundo na tayo." Umalis muna siya at naiwan ako kasama yung aso.

"What should I name you?" Tinanong ko yung aso na parang sasagot din. "Should I name you Zailey? Because you always excite me, I don't know what's the connection but it's Zailey for me." Kinausap ko si Zailey na parang maiintindihan nya din.

"Selina! Sorry manong will be a little late kase may dadaanan pa daw siya." Sabi nya habang naglalakad papunta sa amin ni Zailey.

"It's okay. And btw I named our dog Zailey, cute right?" Napatulala siya sakin.

"Our dog? Oh right hehehe. Yeah it's cute.." he said while scratching his nose.".. just like you."

"In born." His ears turned red I don't know why, but he looks so cute. "Ang galing kong mag bigay ng pangalan noh?"

"Oo nga. Sana ikaw din mag bigay ng pangalan sa anak ko." Sabi nya habang naka tingin kay Zailey.

"Sure tawagin mo lang ako pag manganganak na iyong asawa." I said proudly.

"Paano kung manganganak ka din nyan na araw?" Sabi nya.

"Ano makikisabay talaga ako sa asawa mo?" Sabi ko kay Roy.

"Paano kung ikaw yung asawa ko?" Deretchong tanong nya sakin habang nakatingin ng derecho sa aking mga mata.

"HAHAHAHA it's impossible you don't even like me." Bakit ang sakit sabihin na hindi nya ako gusto pero well we're just friends no more or less.

"What if i like you?" Nag aalanganing sabi nya.

"Shempre drecho busted HAHAHA friendzone agad HAHAHA." Alanganin ding sabi ko. "But it's also impossible na magustuhan mo ako.."

Hindi na siya nag salita dahil may tumawag na sa phone nya. "Let's go, manong is already outside."

Alaka ko ihahatid na nila ako derecho pero nagtaka ako kase dinaanan lang ni manong ang bahay namin, but wala naman akong pake wla din naman sila mommy doon.

Papasok na sana ako ng bahay nila ng may biglang pumutok sa aking likod! Akala ko kung ano party popper lang pala! "Ilang party popper ang meron ka?" Hindi siya sumagot dahil may nag putukan na na fireworks! "Wow! May event ba dito??"

"Yes." Derechong sabi nya at tumingin sa aking mga mata.

"Ano? Bakit ang bongga?"

"Your birthday." Sabi nya habang nakatutok lamang sa aking mga mata.

Hindi na ako naka salita dahil sa gulat, tuwa, ewan ko kahit ano na ang naramdaman ko.

Tumakbo ako papunta kay Roy at niyakap siya ng mahigpit na parang mawawala siya. "Thank you so much Roy.. you are the best thing I could ever ask for.."

May inabot na cake si manong kay Roy at sinindihan na din nila ang kandila. "Make a wish."

I wish hinding hindi na tayo magkalayo.. I wish you won't leave me.. I wish ikaw na ang para sakin..