Jamais Vu [Phenomena Series #2]

Chapter 32

Chapter 32:

Nang makabalik ako ng Pilipinas, inubos ko ang oras sa pagta-trabaho. Gusto kong bumilis ang takbo ng oras nang sa ganoon, magkita na ulit kami ni Ruby.

I'm damn whipped, I know. At least, sa isang babae lang magmula noon hanggang ngayon.

The relationship between Ruby and I is still not clear. That was the only time we kissed and hugged like that, that's why I am not really confident if we're back together. Wala rin namang sinasabi si Ruby.

Bahala na. Saka na lang siguro namin pag-usapan nang masinsinan ang tungkol sa amin kapag nandito na siya. Kung nasa Qatar pa rin siya at nilinaw niyang girlfriend ko na ulit siya, baka doon na ako tumira.

I know that my feelings for her has no different if she's my girlfriend or not. It's just that, when she's my boyfriend, she's not giving me limits to everything I want to do with her, like going to her whenever I want. Noong hindi ko pa kasi siya girlfriend, lagi niyang nililimitahan ang pwede at gusto kong gawin sa kan'ya dahil lang sa hindi ko pa siya girlfriend.

Argh.

I want to see her now, though. I missed her already.

It's been a month since I went to Qatar to visit Ruby. Isang buwan na kaming magkaayos. Three months na kaming magkausap sa tuwing nagtatagpo ang mga oras namin. Ang sarap sa pakiramdam na matapos ng ilang taon na puro takot, pangamba at lungkot ang naramdaman ko, heto ulit kami, sumasaya sa isa't-isa.

"You should really find a girlfriend now, Jin," Anna said while we're on our way to our site visitation.

I laughed. "Bakit na naman?"

She scoffed. "Naiinis na ako, ha! Lagi na lang tayong pinagkakamalan!"

Natawa ako dahil sa inis na inis niyang mukha. "Bakit ba ako ang pinipilit mong mag-girlfriend? Inaantay ko nga si Ruby, eh. Ikaw ang mag-boyfriend. Ayaw mo naman nang bumalik kay George, 'di ba?"

I looked at her and I saw her glaring at me. Ilang sandali pa, pinagsusuntok niya ako habang nagdi-drive, dahilan para magkaliko-liko kami sa highway. Natatawa akong sinaway siya at pinabalik sa upuan niya.

"Pumirmi ka nga!"

She scoffed. "Ayaw ko na talagang bumalik doon. Hindi na ako babalik sa taong 'yon."

I smirked. "Wala namang nagsasabi ngayong bumalik ka, ah?"

Hindi na niya ako pinansin pa. Pinanatili niya ang masama niyang titig sa daan habang nagdi-drive ako.

Ruby told me not to tell Anna about us. Well, wala pa namang malinaw sa us namin pero sabi niya, huwag ko na munang sabihin kahit kanino na okay na kami, kahit kay Vanessa na tumulong sa akin, kasi knowing the Zamora's clan daw, mape-pressure siyang umuwi at baka madaliin pa ang pagpapakasal naming dalawa.

Well... wala naman akong reklamo sa bagay na 'yon. I chuckled at my thought. Pero dahil siya ang reyna, siya ang masusunod.

No'ng sumunod pang buwan, mas nagiging malapit na ulit kami ni Ruby sa isa't-isa. Nagagawa ko na nga siyang landiin ulit, eh. Siyempre, hindi naman 'yan magpapatalo.

"Miss you," I said on our video call.

Madaling-araw na sa Pilipinas pero si Ruby, pauwi pa lang sa trabaho niya.

"Miss mo lang ako halikan, eh."

I laughed at her rebut. "Miss ko rin naman kiss mo pero mas miss kita."