အလကၤာေမ့ပုခံုးေလးကိုင္ကာ တစ္ဖက္သို႔လွည့္ေပး
လိုက္ၿပီး
"ေနထြက္လာၿပီ ေမ"
"ဘာလို႔ အဲ့ေလာက္ေတာင္လွေနတာလဲ
ၿပီးေတာ့ ေနထြက္တာကိုၾကည့္ေနရတာ ေမ့စိတ္ထဲတစ္မ်ိဳးႀကီးပဲ"
အလကၤာနဲ႔ေမတို႔ ၾကည့္ေနရင္း ေနမင္းႀကီးက
တိုးလို႔ထြက္လာခဲ့သည္
"ေနထြက္လာတာ အရမ္းလွတယ္ေနာ္
ေမအရင္က ေနထြက္တယ္ဆိုတာကို
ဒီလို အေရးလုပ္ၿပီးမၾကည့္ဖူးဘူး
အခုမွၾကည့္မိတယ္ ေနမင္းႀကီးအရမ္းလွတာပဲ"
"ေနမင္းႀကီး ဟုတ္တယ္ ေနမင္းေလးပဲ"
"အမ္ အလကၤာ ဘာေျပာလိုက္တာလဲ"
"အလကၤာအတြက္ တစ္ေယာက္ေယာက္က
ေနမင္းနဲ႔တူတယ္လို႔ေတြးမိလို႔ပါ"
ဘယ္သူလဲလို႔ေမးခဲ့ခ်င္ေပမဲ့ အလကၤာကိုလွည့္ၾကည့္
ဖို႔ ေမသတၱိမရွိခဲ့~
အလကၤာကေတာ့ ေမ့ေက်ာျပင္ကုိၾကည့္ရင္း
(မင္းနဲ႔အတူရွိတဲ့အခ်ိန္တိုင္း
ကိုရင္ထဲေႏြးေထြးေနတတ္တယ္ ေမ
ကိုေတြးမိတယ္ မင္းက ကို႔ရဲ႕ေနမင္းလားလို႔
မင္းရင္ခုန္သံေတြကို ကိုၾကားေနရပါတယ္
ခနေစာင့္ေပးပါ ကို႔ကိုခနေစာင့္ေပးပါေနာ္
ကိုအားလံုးရွင္းထုတ္ဖို႔အခ်ိ္န္လိုေနေသးတယ္)
ေနထြက္ၿပီးသြားတာေၾကာင့္ foreigner ေတြ
အားလံုး အလွ်ိဳလွ်ိဳနဲ႔ ျပန္ကုန္ၾကသည္
"အလကၤာတို႔လဲ ျပန္ၾကမယ္ေလ
ဟိုေကာင္ေတြအတြက္ မုန္႔သြားဝယ္ၾကမယ္"
"ဟုတ္"
"ေမက ကေလးေလးလိုပဲ"
အလကၤာဘာေျပာေျပာ သြက္လတ္စြာ ဟုတ္ လို႔ျပန္
ေျပာတဲ့ ေမ့ကိုၾကည့္ရင္း အလကၤာမေနနိုင္ပဲ
ေခါင္းေလးကိုင္ကာ ပြတ္မိသြားသည္
အလကၤာက မသိစိတ္ကလုပ္မိသြားတာေၾကာင့္
ေမစိတ္ဆိုးသြားမလားစိုးရိမ္ခဲ့ေပမဲ့ ေမကေတာ့ အၿပံဳးေတြနဲ႔သာ အလကၤာ့ကိုၾကည့္ေနသည္
"အလကၤာေယာင္ၿပီး ေခါင္းကိုင္မိသြားတာ
ေမ စိတ္မဆိုးဘူးလား"
"ဆိုးပါဘူး ေပ်ာ္ေတာင္ေပ်ာ္ေသးတယ္"
"ဘာလို႔လဲ"
YOU ARE READING
ကျိန်စာ
Romanceအလကၤာ ကြဲအက္ေနတဲ့ကို႔နွလံုးသားကို ျပန္ၿပီးဖာေထးေပးလို႔ ေက်းဇူးပါကေလးရယ္ ေမ ရွင့္ကို အရမ္းခ်စ္တယ္ အလကၤာ ရွင္ဘာေတြျဖစ္ခဲ့ျဖစ္ခဲ့ ေမ့ဘက္က တစ္ဘဝလံုးစာအတြက္ ခ်စ္ေနမွာ ယြန္းရနံ႔ နင္ဆိုတာ အစထဲက ငါ့အပိုင္ပဲ ငါေစလိုရာေစလို႔ရတဲ့ လူသားေလးပဲ
