အလကၤာ မသံုးတာၾကာေနၿပီျဖစ္တဲ့ ဖုန္းကိုေကာက္ကိုင္
လိုက္ၿပီး
~ကို႔ကို ခြဲမသြားပါနဲ႔ ကေလးရယ္
အလကၤာ နာက်င္စြာခံစားရင္းး
~ကို႔ဘဝမွာ ကေလးမရွိရင္ မျဖစ္လို႔ပါကေလးရယ္
ကို႔ဆီကို ျပန္လာေပးပါေနာ္~
~ေနာင္ဘဝဆိုတာရွိခဲ့ရင္ေတာင္ ကေလးနဲ႔ပဲခ်စ္ခြင့္ရပါေစ
ေပါင္းဖက္ခြင့္ေပးပါေစလို႔ ကိုဆုေတာင္းပါတယ္
ဒြိီးး ဒြီးးး
"ေမာင္အလကၤာ ရွင္လြန္ေနၿပီေနာ္
အိမ္သာေလးခနသြားတာကို
သူ႔ကိုပဲထားခဲ့သလိုနဲ႔စာပို႔ေနတယ္ ကိုကိုေတြ႕မယ္"
အိမ္သာခနသြားတာကို စာေတြဆက္တိုက္ပို႔ေနတဲ့ အလကၤာေၾကာင့္ ေမခ်က္ခ်င္းအိမ္သာကထြက္လာသည္
အိမ္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့
"ကိုကို႔ ဘာျဖစ္ေနတာလဲကြာ
အိမ္သာ ခနသြားတာကိုဘာေတြပို႔ေနတာတုန္း"
အလကၤာ ရုပ္ေျပာင္ကာ
"ဟီး ဟီးး လြမ္းလို႔ေလ ကေလးရဲ႕"
"ကိုကိုေနာ္ ကေလး ေစ်းသြားဝယ္လဲ
ခရီးရက္ရွည္သြားသလိုလို
ရွင့္အသည္းပဲခြဲသြားသလိုလို
အခုအိမ္သာသြားေတာ့လဲ ရွင္စာေတြ တစ္ေတာင္ေတာင္နဲ႔ ပို႔ေနတာ ဟင္းးး ကိုကိုေနာ္"
အလကၤာ မတ္တပ္ရပ္လိုက္ကာ ေမ့ကိုေနာက္ေက်ာဘက္ကေန ဖက္ထားလိုက္ၿပီးး
"လူကို ဆူေနတာပဲ
လာပါဦး ကိုကိုက ခ်စ္လို႔ေလ
မခ်စ္ရဘူးလား"
"ခ်စ္ပါ ကိုကိုရယ္
ကိုကိုခ်စ္ဖို႔ ကေလးကေမြးဖြားလာတာပါ
ခ်စ္တာလဲခ်စ္ အီအီးလဲေျဖာင့္ေျဖာင့္ေပးပါပါဦး"
တကယ္ေတာ့ အလကၤာတို႔လက္ထပ္ၿပီးအတူေနၾကတာ
တစ္နွစ္နီးပါးကို ေရာက္ေနၿပီျဖစ္သည္
"ဟီးး ကလးကိုခ်စ္လို႔ ကိုကိုက အကဲပိုတာပါ
ပိုေပမဲ့ အဲ့ပိုတာေလးကို ကေလးကခ်စ္ေနတာ
မွတ္လား ဘာလဲ အခ်စ္ေတြေပါ့လာၿပီလား"
ေမက အလကၤာဖက္ထားလက္ကေလးကို ျပန္ကိုင္ထားၿပီး
"စကားကလဲ တတ္လိုက္တာ ဆိုတာ
အခ်စ္ကေပါ့စရာလား
ဒီကခ်စ္လြန္းလို႔ အရင္လိုက္ခဲ့ရတာေနာ္"
YOU ARE READING
ကျိန်စာ
Romanceအလကၤာ ကြဲအက္ေနတဲ့ကို႔နွလံုးသားကို ျပန္ၿပီးဖာေထးေပးလို႔ ေက်းဇူးပါကေလးရယ္ ေမ ရွင့္ကို အရမ္းခ်စ္တယ္ အလကၤာ ရွင္ဘာေတြျဖစ္ခဲ့ျဖစ္ခဲ့ ေမ့ဘက္က တစ္ဘဝလံုးစာအတြက္ ခ်စ္ေနမွာ ယြန္းရနံ႔ နင္ဆိုတာ အစထဲက ငါ့အပိုင္ပဲ ငါေစလိုရာေစလို႔ရတဲ့ လူသားေလးပဲ
