Lumipas lamang ang ilang mga araw ay nananatili parin kami dito sa mansion dito sa Mindoro.
Sa ilang araw palang naming pananatili rito ay parang mawawalan na ako ng katinuan dahil wala akong magawa kundi matulog at manuod ng TV. Si Enzo naman ay napaka busy na tao. Ni minsan ay hindi ako nagtangkang pakealaman siya. Try ko din kayang mag tanong tanong? At baka sa akin din ipamana ang negosyo ng parents ko. Pero paano? Umalis ako sa kanila, iniwan ko sila para kay Enzo.
Nanonood ako ng fantasy movie nang biglang may narinig akong pamilyar na apak. Lumapit si Enzo sa akin na nakapamulsa. Nanggaling siya sa library doing something.
Ngumiti siya sa akin at tumabi sa akin. Ang paa niya ay ginawang de kuatro at ang isang kamay niya ay sana aking balikat.
"You're so beautiful.." bulong sa akin ni Enzo.
Nagulat naman ako doon. Ano nakain mo?
Taas kilay ko siyang tiningnan.
"Matagal na!" Pagmamayabang ko sa kanya.
"I know." He smirked.
"Ano nakain mo bakit ganyan ka?" Tanong ko.
Ako naman ang pinagtaasan niya ng kilay.
"Nakain? Wala naman, sadyang ganito lang kaya ako." Saad niya. "All I just to ear right now is you." Dagdag niya sa mas mahinang tono.
Mahina yun pero narinig ko parin.
Para na naman akong kulay kamatis siguro sa narinig ko. Baliw ka talaga!
Sinapak ako sa braso niya pero hindi niya ininda. Tumawa lamang siya sa akin. Kainis!
"By the way I have good news for you." Malaking ngiti niya sabay kindat sa akin.
Kinabahan naman ako sa good news neto at na excite narin.
"Huh? Ano na naman yun?" Mabilis kong pagkakasabi.
"Kiss muna!" Ngiti niya at sabay turo sa pisngi.
Ano ba naman ito, parang bata!
"Okay, fine!" Kunyaring pagususungit ko.
Hinalikan ko ang pisngi niya at muling umayos.
"I love it..." Si Enzo
"So, ano nga iyon?" Muli kong tanong.
"May leads na kami kung nasaan ang tunay mong magulang..."
Nalaglag ang panga ko sa gulat. Excitement spread on my viens.
Agad akong lumapit sa kanya to hug and kiss him on lips.
"Thank you Enzo..." Sabay halik muli sa kanyang pisngi.
Ngumiti siya sa akin.
"You're welcome. But we still need confirmation. You need to take DNA test and after the year palang natin masisimulan." Dismayadong saad ni Enzo sa akin.
Kahit pa matagal iyan basta alam kong may progress masaya na ako.
"Still thank you Enzo. I'm so happy." Ngiting saad ko.
Hindi ko na maipaliwanag ang nararamdaman ko. Parang palapit na ng palapit ang susi para maging buo ako. Ang inaasam asam kong pagkatao malapit ko ng makamit. Salamat kay Enzo na patuloy na nariyan at binibigay ang lahat ng magpapasaya sa akin.
Katatapos lang ng dinner sa gabing iyon nang may lumapit na kasambahay kay Enzo habang nagpaplanong mag hugas ng katawan.
"Sir may naghahanap po na Delivery sa labas hinahanap raw po yung Lencio?" Saad ng ginang.
Parang walang reaction si Enzo sa sinabi ni manang. Kayat ako ang nagsalita.
"Baka naman ho Lorenzo hindi Lencio." Singit ko sa dalawa.
"Hindi hija, Lencio talaga ang hanao at dito naka address." Sabi ni ginang.
Umubo si Enzo at nagpaalam upang bumaba.
"Ako na ang bahala doon. Stay here Savannah." Saad ni Enzo at dali daling lumabas ng mansion.
Lencio? Lorenzo? Baka nga nagkamali lang ang pangalan na nailagay.
Hindi ko na hinintay si Enzo na makapasok. Nag take na ako ng shower kaya noong lumabas ako ay nakta ko siyang nakahiga sa kama na nag aabang.
"Bilisan mo magbihis, I have a something for you." Ngiti niya sa Excited na tono.
Again? Dami mo atang paandar ngayon.
Agad akong namulot ng damit sa closet at nag bihis. Wala akong ideya bakit niya ako bibigyan ng regalo. Dahil ba bored ako?
Nakabihis na ako ng maikling short at maluwang na damit.
Nadatnan ko parin siya doon aming kama pero nanlaki ang mata ko sa mga nakita ko. There are four different brand of paper bag beside him.
Nakangiti siya sa akin ng lumapit ako. Hindi ko alam kung ano magiging reaksyon ko. This is too much Enzo!
"What is this?" Umupo ako sa kama at sinabi iyon.
"Gift?" Ngiti niya ulit.
"But this is too much Enzo..." Saad ko sa kanya.
"Madami kanang nagawa sa akin... I'm contented to have you.." Dag dag ko.
"But this is belated Christmas gift. Hindi kita naregaluhan kaya ito... Pakita sa akin ang mga paper bags."
Wala na akong nagawa kundi kunin.
Binuksan ko ang unang paper bag. It's a camera. Ang ganda ng binigay na camera ni Enzo. Puwede na ako mag picture sa mga tanawin nang mas malinaw.
Tiningnan ko si Enzo na nakatitig lamang sa akin.
"Thank you..."
"I know you will love it. Maayos na yan. Dapat ako una mong picturan." Lapit niya sa akin.
Okay.
"Siye umayos kana and I will take a picture."
Mas lalo siyang lumapit sa akin.
"Dapat dalawa tayo.." saad niya.
"Fine!"
Umayos na ako at isinentro upang lumapit ang mukha namin ni Enzo.
1..2.....3....
Saktong pagkuha ko ng litrato ay ang biglaan niyang pag halik sa akin.
Tyansing ka talaga!
Sinapak ko ang kanyang braso sa iritasyon.
"Patingin ng kuya." Saad ni Enzo sabay tingin sa camera.
Tiningnan namin ang kuha at nakuhanan nga ang hakikan namin ngunit malabo.
"Ayan tulog malabo..." Kunyareng malungkot kong tono.
"Gusto mo nga iyon eh. Tingnan mo namumula kana naman."
Mas lalo ata akong namula san pag amin niya.
Umiwas na ako ng tingin at para buksan ang ibang bag.
Relo at mga designer dress ang bigay sa akin ni Enzo. Ang dami nito. Wala man lang akong regalo sa kanya. Malapit nadin ang bagong taon kaya subukan ko na lamang siyang ipagluto.
"Salamat Enzo. This is too much. Sorry wala akong regalo..." Tugon ko sa kanya.
"It's okay, having you is so much especially to me. Hindi matutumbasan ng kahit anonv regalo." Ngiti ni Enzo at hinalikan ako sa lips.
YOU ARE READING
After The Truth
Romance[Completed] | [Under Revision] SYNOPSIS: Si Savannah Toran Davis ay nagmamahal ng isang taong hindi niya inaasahan. Kasabay ng kanyang pagmamahal ay isang katotohanan ang nalaman niya sa buo niyang pagkatao. Ngunit papaano kung ang taong pinakamamah...
