BENİ AŞKA İNANDIR

42.bölüm

Yorum ve oylarınızı bekliyorum canlarım keyif almanız dileğimle..

Arda'nın evine gelip kapıyı çalarken, sımsıkı tutuşan ellerine baktı Ebru.

Koray istemeden de olsa gergindi biraz. Umuyordu ki Arda, Ebru'yu yanında kalmaya ikna etmezdi. Zor kavuştuğu karısını, bir gün sonra bırakmak istemiyordu.

Açılan kapının ardından, Arda kardeşini görünce gözlerinin içi güldü.

"Çiçeğim, hoş geldiniz!" dediğinde Ebru kocasının elini bırakıp, kendisini abisinin kollarına bıraktı.

"Hoş bulduk abimm, canım" diyerek sarıldı.
Koray bir an, iki kardeşin sarılması hiç bitmeyecek sandı...

Nihayet oradaki varlığını hatırlayan Arda, Ebru'dan ayrılıp kendine elini uzattı. Koray onun elini sıkıp, boşta kalan eliyle de sarıldı.

Ebru onları böyle görünce, gururla doldu. İçeri geçip oturduklarında, Ebru abisinin yanına oturdu. Koray gülümseyerek karşı koltuğa geçti.

"Eee neler yaptınız bakalım, hayırlı olsun diyelim mi?" dediğinde Ebru biraz utanarak,

"Sağol abi" dedi.

"Nasıldı peki Adana?" diye sorunca genç kadın hevesle konuşmaya başladı.

"Hava çok güzeldi abi, mis gibi ıpılık bir bahar havası vardı." diyerek heyecanla anlatmaya devam etti.

Arda hiç gittikleri ilk günü sormadı onlara, o anne müsveddesini de sormadı. Nikahlarını ve gezdiklerini anlattı Ebru da.

"Eee peki şimdi ne yapmayı planlıyorsunuz? Düğün ne zaman Koray?" diye sorarken Koray Ebru'ya baktı.

"Bana kalsa yarın derim ama, kadınları bilirsin, alışveriş yapmaları falan gerekir. Bugün cumartesiyse, bir haftaya yetişebilir diyorum, haftaya cumartesi diyelim mi?" derken Ebru gülümsedi.

"Olabilir bence, abi sen ne dersin?" diyince Arda güldü buna,

"Düğün sizin düğününüz çiçeğim, sen bilirsin" dediğinde Ebru,

"Peki öyleyse, yarın annenlerle bir toplantı yapar karar veririz, olur mu Koray?" dedi. Adam ona başını sallayıp,

"Gidip annemlere söyleyelim, o zaman" diyerek Ebru'ya baktı.

Arda onların arasına girmek istemiyordu, ama kardeşini çok özlemişti. Üstelik Koray da biraz sürünsün istiyordu.

"Bu gece geç oldu, yarın gelir Ebru" dediğinde Koray şaşkınlıkla ona baktı.

"Ebru benimle gelmeyecek mi?" diye sorarken Arda,

"Düğüne kadar benimle kalmasını istiyorum, tabi sen de istersen Ebru" diyerek kardeşine baktı. Ebru gülümseyerek başını salladı,

"Olur abiciğim" derken Koray ecel terleri döküyordu.

"Bence bizim evde kalırsa, hazırlıkları daha yakından takip etmiş olmaz mı?" derken Arda, kaşlarını çatıp, yalandan bir sinirle konuştu,

"Bak enişte, ne yapmaya çalıştığını görüyorum, ama yemezler. Bu kız düğüne kadar burada kalacak. Alabiliyorsan al kızı." diyerek, kardeşini alıp götüreceğinin öfkesini adamdan çıkarmaya çalışıyordu.

Koray Ebru'ya bakınca, karısı üzgün bir ifadeyle,

"Maalesef Koray, abim gitme diyorsa gidemem" diyince, Arda içten içe gülmeye başladı...

Biraz sonra genç adam, çalan telefonuna bakmak için odasına gidince, Koray Ebru'nun yanına oturdu.

"Ebru, gerçekten beni yalnız mı bırakacaksın, hem de evliliğimizin ilk gününde?" dediğinde, genç kadın elini kocasının yanağına götürüp okşadı.