Χωρίς εσένα

κεφάλαιο 7ο

~ Πλευρά Έκτορα~

Δημήτρης- Γι'αυτό είμαι εδώ εγω. Τσάο, Μιλάμε.

O Δημήτρης έφυγε, ξεκίνησα να κατευθύνομαι προς το αμάξι μου. Μπήκα μέσα έκλεισα την πόρτα, έβαλα ζώνη και ξεκίνησα το δρόμο προς το σπίτι μου . Μερικά λεπτά αργότερα ήμουν εκει. Άδειο, άδειο όπως η καρδιά μου χωρίς εκείνη. Η αληθινή αγάπη είναι όχι μόνο δύσκολη. Η μνήμη , η μνήμη όπου και να την αγγίξεις πονάει, οπουδήποτε. Αν ήσουν εδώ, αν ήσουν εδώ , θα ένιωθα, θα ένιωθα τα πάντα ,τώρα μόνο το απόλυτο κενό , το απόλυτο τίποτα. Λειτουργώ μηχανικά, μηχανικά χωρίς να νιώθω τι κάνω ή πως είναι πραγματικά το να κάνω κάτι που θέλω. Το έχω ξεχάσει αυτό, το να κάνω κάτι που θέλω ειλικρινά ,να νιώθω ότι θέλω να κάνω κάτι πραγματικά. Να νιώθω ,όχι ότι το έχω ξεχάσει, δεν μπορώ, δεν μπορώ να νιώσω πλέον. Όχι μόνος μου, όχι χωρίς εκείνη. Το μυαλό μου πλημμύριζε  από εκατομμύρια σκέψεις που όλες μου έλεγαν το ίδιο πράγμα ΦΤΑΙΩ ΝΑΙ ΦΤΑΙΩ ,ΦΤΑΙΩ  ΠΟΥ ΑΦΗΣΑ ΜΙΑ ΑΘΩΑ ΨΥΧΗ ΝΑ ΧΑΣΕΙ ΤΟΝ ΕΥΑΤΟ ΤΗΣ , ΦΤΙΑΩ ΠΟΥ ΤΗΝ ΑΦΗΣΑ ΝΑ ΧΑΘΕΙ,  ΓΙΑ ΟΛΑ ΕΓΩ ΕΥΘΥΝΟΜΑΙ , ΕΓΩ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΑ ΔΙΟΡΘΩΣΩ ΟΛΑ ΠΡΕΠΕΙ. Πάντα εκείνη ήταν δυστακτυκή, πάντα ήταν λογική, σωστό αίνιγμα. Δεν κάνω στιγμή χωρίς αυτήν από όταν την γνώρισα , από όταν την γνώρισα ήξερα, ήξερα ότι θα ήταν η μόνη μου αδυναμία, η μόνη που θα με έφερνε στον κόσμο τον πραγματικό  και όχι σε αυτόν που είχα βυθιστεί. Ποτέ , ποτέ δεν είπα ότι θέλω να βυθιστεί μαζί μου, στον κόσμο μου. Ποτέ. Τελικά τι έκανα; Την έκανα να χάσει τον εαυτό της, να πλημμυρίζει από στεναχώρια , από σκέψεις που την πληγώνουν. Έχω υποσχεθεί να μην αφήσω κανέναν να την πληγώσει, κανέναν μην την κάνει να κλάψει . Στην τελική τι έκανα; ΤΗΝ  ΕΚΑΝΑ ΝΑ ΜΕ ΣΙΧΑΘΕΊ , ΜΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΗΝ ΚΑΤΈΣΤΡΕΨΑ . Τα χέρια μου χτύπησαν με δύναμη τη πόρτα του δωματίου μου, έβγαλα το σακάκι μου και πήγα προς την ντουλάπα μου έβγαλα την κρεμάστρα και το έβαλα μέσα , το ίδιο έκανα με τα υπόλοιπα ρούχα μου και τα έβαλα στην ντουλάπα μου. Κοπάνησα την πόρτα της ντουλάπας μου  από τα νεύρα μου, ο θόρυβος του κινητού μου με σταμάτησε για μερικά δευτερόλεπτα γιατί μετά που είδα το όνομα γραμμένο το όνομα της πρώην γυναίκας μου. Έβγαλα καπνούς μεταφορικά και κυριολεκτικά.

Έκτορας- Ακούω.

Μαρία- Μα γιατί μου μιλάς έτσι;;

Η φωνή της κάθε ημέρα ήταν όλο και πιο βαριά από το τσιγάρο.

Έκτορας- Γιατί έχω να κάνω δουλειές.

Μαρία- Νεύρα έχεις ,σε ξέρω.

Έκτορας- Ναι νεύρα έχω και είναι δικό μου πρόβλημα μην ασχολείσαι!

Μαρία- ΜΟΝΟ ΑΥΤΗ ΣΕ ΕΚΑΝΕ ΕΤΣΙ . ΜΟΝΟ ΑΥΤΗ ΣΟΥ ΕΒΓΑΖΕ ΤΟΝ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ!!!!! ΞΑΝΑ ΓΥΡΙΣΕ; ΑΠΑΝΤΗΣΕ ΜΟΥ ΞΑΝΑ ΓΥΡΙΣΕ;

Έκτορας- Οχι.

Απάντησα κατευθείαν αρνητικά, χωρίς δεύτερη σκέψη, χωρίς να περιμένω να πει οτιδήποτε άλλο. Θα την πείσω , πάντα το έκανα. Τώρα όμως για το καλό της Βαλέριάς μου θα το κάνω.

Μαρία- Σίγουρα;

Έκτορας- Σίγουρα, αφού με ξέρεις.

Μαρία- Ωραία. Εγώ κλείνω τώρα. Θα τα πούμε.

Έκτορας- Αντίο.

Έχω δυο απορίες για τον εαυτό μου, καλά λέει ο λόγος δυο, αυτήν την στιγμή δυο. Ένα γιατί παντρεύτηκα εγώ αυτήν την γυναίκα ; Δυο γιατί συνεχίζω να της μιλάω μετά από αυτό που έκανε στην Βαλέριά μου ; Ένα γιατί είμαι βλάκας, δυο γιατί είμαι πιο βλάκας από τότε. Ο λόγος που την παντρεύτηκα , με ήθελε, την ήθελα ερωτικά παντρευτήκαμε,μετά άρχισε να με εκβιάζει για να κάνουμε παιδί, άρχιζε να  καπνίζει κάθε ημέρα όλο και περισσότερο , από την αρχή που την γνώριζα ήταν ανεύθυνη μα μέρα με την μέρα γινόταν χειρότερη. Πως μια τέτοια γυναίκα θα γινόταν σωστή για να προσέχει ένα παιδί;ΟΧΙ ΑΠΛΑ ΟΧΙ ΕΓΩ .Έπεσα πάνω στο υπέρδυπλο κρεβάτι μου ,με τα μούτρα. Αυτή η ημέρα δεν έχει τελειωμό και ακόμα απόγευμα.Πήρα το μαξιλάρι μου και το  έβαλα πάνω στο κεφάλι μου, όταν άκουσα τον ήχο της κεντρικής πόρτας του σπιτιού μου να ηχεί. Ποιος να είναι πάλι; Σηκώθηκα κουρασμένος και έβαλα μια άσπρη κοντομάνικη , μαζί με την βαμβακερή φόρμα μου. Κατέβηκα τις σκάλες του σπιτιού μου και άνοιξα την πόρτα,ξεπρόβαλε μια φιγούρα  αντρική ενός ξανθού άνδρα. . .

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Είχα πάρα πολύ καιρό να ανεβάσω το ξέρω. Το κινητό μου έχει ένα πρόβλημα και δεν λειτουργεί αυτός είναι ο λόγος που δεν ανεβάζω και στα δυο βιβλία μου επίσης  με το σχολείο ούτε χρόνο έχω πολύ που να περισσεύει. Μα θα κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ και για τα δυο βιβλία.Επίσης αυτό είναι από τα μεγαλύτερα κεφάλαια σε αυτό το βιβλίο(767 λέξεις).

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ

ΚΑΙ

ΧΑΡΟΥΜΕΝΟ ΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ

🥳🥳🥳🥳🥳🥳🥳🥳🥳🥳🥳🥳🥳🥳🥳🥳🥳🥳🥳🥳🥳🥳🥳🥳🥳🥳🥳🥳🥳