Στην παραλία

502 63 266
                                    

Μυρσίνης POV

"Δεσποινίς Μυρσίνη θα αργήσετε." Μου λέει ο Σταύρος ενώ εγώ συνεχίζω να βγάζω φωτογραφίες τα μαγαζάκια στο Μοναστηράκι.

"Αφού και ο Χάρης μου είπε ότι θα αργήσει. Άρα προλαβαίνω." Του απαντάω.

"Ναι αλλά στις οχτώ πρέπει να επιστρέψετε στο σπίτι γιατί στις 10 θα έρθει η οικογένεια Παπά." Μου λέει και τον κοιτάζω με μια φάτσα γεμάτη ξινίλα.

"Ωχ γιατί ξινίζεις?" Με ρωτάει η Άννα.

"Γιατί λογικά θα έρθει και ο γιος τους." Απαντάω και με κοιτάζει πονηρά.

"Και? Τι? Σου αρέσει? Είναι ωραίος και δεν σου..." Αρχίζει να μου λέει η Άννα αλλά το δολοφονικό βλέμμα του Σταύρου την σταματάει.

"Άννα μου εσένα δεν νομίζω να σε απασχολεί αν είναι ωραίος ή όχι." Της λέει ο Σταύρος κάπως αυστηρά.

"Εγώ Σταύρο μου για την Μυρσίνη ρωτάω. Όχι για εμένα. Αφού εγώ είμαι μαζί σου." Του λέει η Άννα αθώα.

"Ναι... Το ελπίζω." Της λέει με πείσμα και ενώνουν τα χείλη τους.

"Τελικά? Μυρσίνη? Ο γιος αυτής της οικογένειας πως είναι? Σου αρέσει?"  Με ρωτάει ξανά η Άννα.

"Όχι. Μπορεί ο Πέτρος... Έτσι λέγετε αυτός ο τύπος... Μπορεί να είναι πολύ όμορφο αγόρι αλλά είναι και πριχτης. Εδώ και τέσσερις μήνες θέλει όπως και να έχει να βγούμε αλλά εγώ δεν θέλω." Της εξηγώ.

"Γιατί καλέ? Φταίει ο έρωτας με τον όμορφο αναρχικό σου Χάρη?" Με ρωτάει πονηρά και χαμογελάω λιγάκι.

"Ναι... Ναι... Όντως... Ο Χάρης... Ο Χάρης μου είναι ότι πιο όμορφο υπάρχει.... Ο ποιο όμορφος και γοητευτικός άνδρας που υπάρχει." Λέω χαρούμενη.

"Αλλά και ο άλλος είναι ένας βλάκας κάφρος και νομίζει ότι μπορεί να με έχει μόνο και μόνο επειδή είναι πλούσιος και και όμορφος. Επίσης τον εγκρίνει και ο πατερας μου και θέλει να με παντρέψει μαζί του για να αναλάβει και αυτός την εταιρεία του μπαμπά μου αφού εγώ θέλω να γίνω ζωγράφος." Της εξηγώ.

"Με το ζόρι παντρειά ε? Το συνηθίζουν αυτό οι πλούσιοι?" Ακούω ξαφνικά τον Χάρη να μου λέει και αμέσως γυρνάω και τον κοιτάζω ενθουσιασμένη.

"Χάρη? Τι κάνεις εδώ?" Τον ρωτάω χαρούμενη.

"Πήγαινα στο μαγαζί. Και πέρασα πρώτα από ένα μαγαζί να πάρω ένα μικρό δωράκι στο Μάκη." Λέει και μου δείχνει μια μικρή τσάντα.

ΤαξικάWhere stories live. Discover now