Ang imong kaanyag, Sama sa gabon sa sayong kabuntagon. Sa matag bundak sa imong mga tiil, Daw musika sa akong igdulongog Nga migun-ob sa matag kaguol ug kahangawa. Bisan ang pinaka maanindot nga mga bulak, Dili angayan nga idayan dayan nganha Kanimo.
Ang Imong pangalan ginasinggit ug Ginaawit ning akong dughan, Bisan ang mga kalanggaman sa kakahuyan. Gibuntog Mo ang kangitngit, Ug mipuli ang kahayag sa akong kasing kasing. Midagayday ang Imong dugo, Aron akong matagamtaman ang kagawasan. Kinsa ba ako? Dili ako angayan sa gugma Mo. Sama lamang ako Sa usa ka dahong laya.
Bisan sa pagkuso kuso sa hangin, Ikaw ang kusog ning kinabuhi ko. Ang mga kilat ug dalugdog, Daw kasuko nga walay pag-undang. Bisan sa akong mga paghilak, Anaa Ka nga andam mogakos kanako. Sa dihang gidag-uman ang akong dughan, Ikaw ang naghatag kanako ug kahupayan. Nahimulag man sa imong kabubut-on, Apan imo akong gitawag pabalik Kanimo.
Ang akong kagahapon, Daw sama sa dahong laya, Na angay nang itambog sa kalayo, Kansang kinabuhi wala na'y kapuslanan. Apan miabot Ka ug gihatagan ang akong kinabuhi ug kahulugan. Ikaw ang kusog, Taliwala sa mga kaluyahon. Ikaw ang paglaom, Taliwala sa akong mga kahadlok. Ikaw, Oh Hesus...ang akong dalangpanan.
Йой! Нажаль, це зображення не відповідає нашим правилам. Щоб продовжити публікацію, будь ласка, видаліть його або завантажте інше.
