Who's Beneath The Dance Stage (Tarra Garra Series #1)

KAPITULO 12

Laglag ang pangang nag-angat siya ng tingin nang ma-realize ang sinabi ko. He was beyond surprised. Natigilan siya ng ilang saglit.

Ako rin naman, nagulat sa pag-amin kong 'yon. It dawned on me hard. Nabigla yata ako. Hindi ko alam kung pinagsisihan ko ba.

"Ano?" tanong niya, sinisigurado kung tama ba ang rinig.

The look in his eyes was molded by his shock. Nakakunot na ngayon ang noo niya at mukhang desididong malaman kung ano ang ibig kong sabihin sa sinabi kong 'yon.

"Nagseselos ka?" he was astounded. "May... gusto ka saakin?"

Bigla akong napayuko. Ang kaninang lakas ng loob ko ay bigla nalang naglaho. Tinakasan ako ng pagod na ginawa kong sandalan kanina!

Putangina. Ano na ngayon ang sasabihin ko? That I fell for him while he's trying his luck on my best friend? That isn't right! I feel so fucking cheap!

I gathered all the courage left of me, and I looked at him. I was bothered because he was slightly biting his lower lip. Hindi ko alam kung natatawa ba ang ekspresyon niyang iyan, He should be disappointed! At least give me some expression of dismay!

How can he look like that while I'm trembling here? Ni hindi ko alam ang susunod kong sasabihin, habang siya'y parang nage-enjoy pa nga!

"Uuwi na ako." tinalikuran ko siya.

"Sandali!"

Huminto ako. I sighed heavily, pinarinig ko 'yon sakanya.

"Does this mean, may gusto ka nga saakin, Katalina?"

Inis ko siyang inirapan. "Aamin ba akong nagseselos kung hindi?"

"Tangina."

He was drunk-dazed. Basang-basa ko ang gulat sa mukha niya, na parang hindi siya makapaniwala. He hid both his hands inside the pockets of his jeans and he played with the insides of his mouth while he think.

"A-ano, kalimutan mo nalang." sabi ko. Umiwas ako ng tingin.

I think I should leave. Before everything gets more perverse and awkward, if this isn't even the climax yet.

His presence was domineering and arrogant. His menacing gaze gives me literal shivers. Titig na titig na siya saakin ngayon kaya hindi maawat ang kaba sa dibdib ko. Pinagsisisihan ko ang lahat ng nangyayari.

He approached me, hanggang sa halos isang dipa nalang ang layo ko sakanya. All I can see was his chest, that's why I looked down on my feet. Pinaglaruan ko ang mga kamay ko sa sobrang kaba. Medyo mahaba na pala ang mga kuko ko ngayon. Nakalimutan ko yatang mag-nailcutter? Or should I get my nails polished? Magpa-spa kaya muna ako bago umuwi?

Naputol ang pag-iisip ko ng kung ano-ano nang hawakan ni Ikarus ang mga kamay ko at pinagmasdan din iyon. He traced his fingers on my nails while he stared at me.

"Nahihiya ka saakin?" may yabang sa boses niya.

That, for a moment I wished we could stay this way. How I wanted to capture everything in that moment and freeze the picture forever. Ang bilis ng tibok ng puso ko, but at the same time, I felt at peace. It was serene. Wala akong ibang iniisip ngayon kung hindi ang ideyang magkalapit kaming dalawa at nag-uusap.

"May gusto rin ako sa'yo."

Mabilis akong nag-angat ng tingin sakanya. Ramdam ko ang pagdaan ng gulat sa mukha ko, at nakita niya 'yon.

What?

Wait. Did I hear it right? May gusto rin siya saakin? May gusto siya saakin?!

"H-huh?"