Gözlerim kapanıyor usul usul.
Omuzlarıma ağır geliyor başım.
Direnmiyorum bugün gözlerim kapanıyor .
Sanki bir daha hiç açılmayacakmışçasına .
Konuşmak anlamsız, gözler pırıltısını yitirmiş bi çare!
Yitiriyorum gülüşlerimi, umutlarımı, duygular anlamsızlaşıyor yavaş yavaş.
Yok olmaya yüz tutmuş bir ben ve yok olmuş bir hayat var şimdi tam karşımda.
Kurtarmaya bile çabalamıyorum, yok olan hayatımın ardından bir damala yaş süzülüyor gözlerimden firar etmiş bir mahkûm gibi
Umut ve korku dolu .
YOU ARE READING
YÜREĞiMDEN FISILTILAR
PoetryHadi bir şiir molası... Bazen kimselere anlatamadığımız şeyleri birkaç satıra sığdırmaya çalışırız . Kendinizi anlatırsınız yazarken , kendi içinize yönelirsiniz , bazen yaşananları yazarız bazen de yaşamış gibi yaparız ama hissederek yazarız . Şiir...
