Bir yaprak süzülüyor yüreğim de
Yavaş yavaş canımı yaka yaka düşüyor.
Kan göletlerinin içine...
Kırmızıyı süslüyor soluklaşan renğiyle.
Yavaşç o da kayboluyor
O kaybolurken bende yavaşca
Yığılı veriyorum kan öbeklerinin arasına
Boğuluyorum acının ve korkunun verdigi panikle
Belkide elimi uzatsam çıkacağım ,
Bu kan öbeklerinin içinden
Ne elimi uzatıyorum ne de kurtulmak istiyorum
Yavaş yavaş batışımı izliyorum hayranlıkla...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YÜREĞiMDEN FISILTILAR
PoetryHadi bir şiir molası... Bazen kimselere anlatamadığımız şeyleri birkaç satıra sığdırmaya çalışırız . Kendinizi anlatırsınız yazarken , kendi içinize yönelirsiniz , bazen yaşananları yazarız bazen de yaşamış gibi yaparız ama hissederek yazarız . Şiir...
