Bir boşluktayım,nasıl anlatılır bilmem .
Savruluyor gibiyim hoyrat rüzğarda .
Savunmasız , güçsüz bir yaprak gibi .
Fırtınaların içinde kaybolmuşum sanki .
Sesim sesizlikle karışmış !
Duymak imkansız....
Varla yok arasında bir çıkmazda,
Kaybetmişim kendimi , savrulmuşum...
Bilmediğim diyarlarda esir olmuşum.
Göz yaşı, acı, hüzün hepsi yoldaş bana,
Karanlıkta siyahlara bürünmüş gizli yoldaşlarım.
Hepsi mahkum bu zindanlarda ,bana eşlik eden .
Gökyüzü maviliğini yitirmiş !
Siyahı süsler olmuş göz yaşları...
Öbek öbek kan göletleri var,
Siyahı kızıla boyayan...
Suskunlaşmış insanlar var!
Gülüşlerini,sevinçlerini yitirmiş çocuklar.
Soğuk boş gözlerle bakan insanlar var.
Bütün güzeliklerin yok olduğu bu dünyada !.....
आप पढ़ रहे हैं
YÜREĞiMDEN FISILTILAR
कविताHadi bir şiir molası... Bazen kimselere anlatamadığımız şeyleri birkaç satıra sığdırmaya çalışırız . Kendinizi anlatırsınız yazarken , kendi içinize yönelirsiniz , bazen yaşananları yazarız bazen de yaşamış gibi yaparız ama hissederek yazarız . Şiir...
