Phase 33

2K 55 1
                                    

Amelia Fern's Pov

Nakatulala ako sa kawalan. Ang sakit isipin na maaga syang nawala sa akin. Hindi man lang nya nakita ang ganda ng mundo.

I was wrecked. Hindi ko alam kung saan ako kakapit. Kung saan ako kukuha ng lakas.

Bumaba ang tingin ko ang aking impis na tyan. Hinawakan ko ito at hinaplos. And when I remembered what happened a while ago.

~Flashback~

"Sino?? Sino ang hindi mo nailigtas??" Tanong ko sa kanya. Hindi ko alam kung bakit pero naiiyak na din ako.

"Sino??" Tanong ko ulit. Naiyak lang sya.

"Fern, wala na yung isa na baby" sabi ni Bexley. I was shocked for a moment but grasp what she said.

"Baby?? Baby??" Tanong ko ulit. Pinahid ni Bexley ang kanyang luha. At unti-unting tumango.

"Baby ko" sabi ko at napahawak ako sa tyan ko at naiyak. Buntis ako. Pero wala na sya. Mas lalo akong naiyak.

Hindi ko alam. Ang sakit. Una yong kay Rhett tapos ngayon yung baby ko naman.

"Bes wag ka nang umiyak" rinig kong sabi ni Bexley.

"Paano ako hindi iiyak??! Nawalan ako ng anak!! Wala na si Rhett!! Wala na!!" Mas lalo akong napaiyak.

"Bes naman. Buntis ka pa rin naman eh" sabi ni Bexley kaya naman napatigil ako sa pag-iyak.

"Paano ako magiging buntis eh nalaglag na si baby eh??" Sabi ko at umiyak muli.

"Bes, triplets ang baby mo. Nawala yung isa, pero meron ka pang dalawang angels dyan sa tummy mo. Gusto mo ba mawala din sila?? Masama sa buntis ang naiyak at naiistress. Tahan na masama yan para sa baby mo" sabi ni Bexley kaya naman tuluyan na akong hindi umiyak.

"Totoo ba??" Sabi ko. At tumango naman si Bexley.

"Nasaan ang baby ko??" Tanong ko.

"Nailibing na sya doon sa mini cementery dito for babies na namatay because of miscarriage" sabi naman ni Bexley.

"Punta ako kay Baby... Samahan mo ako" sabi ko at tumawag si Bexley ng nurse.

___

That is the reason why I am here. I looked at the mini tombstone infront of me.

"Sorry baby. Sorry kasi naging pabaya si mommy. I love you" sabi ko at pumikit.

I tried to smile but failed.

"Where is she??" Rinig kong tanong ng isang boses.

"Wag mo nga muna syang gambalain" rinig ko namang inis na saad ni Bexley.

Sino ba nasa labas??

Dahan-dahan akong naglakad and nakita ko si Kuya Rhys.

"Fern, come here. Ano bang nangyari sayo?? Bakit ka nasa ospital?? Dahil ba nalaman mo na kasal na si Rhett??"
Tanong niya sa akin.

Hearing his name makes my eyes severly water. I took a deep breath. I need to stay strong because I have babies now.

"Pano mo na nalaman na nandito ako??" Tanong ko sa kanya.

"I have connections. I will know everything kahit ayaw mong malaman ko" sabi ni Kuya. Humarap ako kay Bexley. Tumango naman sya. Mukhang alam na nya ang sasabihin ko. Umalis muna sya.

"Bakit ka nandito??" Tanong sa akin ni Kuya. He sat at the stool near him. Ganoon na din ako.

"Akala ko ba alam mo lahat... Bakit hindi mo alam kung bakit ako nandito ngayon??" Sabi ko sa kanya. Naaalala ko na naman ang anak ko.

"This is the Babies Haven Cemetery...." He drawled the last word. Matalino naman sya kaya alam kong malalaman nya din. While me, I started tearing up again and smiled.

"Nakunan ka??" Tanong nya sa akin. I nodded as tears flow down to my face. Pero nung yakapin nya ako, bigla nalang akong humagulgol.

"Stop crying na" sabi naman sa akin ni Kuya. Kusang yunakap ang aking mga kamay sa kanya.

"Si ano ba ang tatay??" Tanong ni Kuya. Nag-angat ako ng tingin sa kanya.

"Malamang sya lang naman ang nakagalaw sa akin eh" sabi ko at tinuyo na ang aking pisnge na basang basa ng luha.

"How long are you??" Sabi ni Kuya.

"I don't know. Siguro one month." Sabi ko nalang. Kasi tama naman. Dinatnan pa ako nung last last month then we made 'something' noong monthsary namin ni Rhett. Then nalate ako and the symptoms showed up.

"What do you want to do now??" Tanong sa akin ni Kuya.

"I wanna go somewhere away from here... A place where he can never find me.... A peaceful one for me and the babies...." Sabi ko habang nakatingin sa may bintana.

"Wait?? Babies?? I thought you had a miscarriage"

"I have triplets. But one of them gave up now I have 2 living one me and 1 angel" sabi ko naman.

"Oh, okay... Stop crying na... I heard masama yan sa magiging mga anak mo" sabi ni Kuya. I smiled kahit may masakit parin sa dibdib ko. Pipilitin ko syang kalimutan para hindi na mawala pa ang natitirang anghel pa sa sinapupunan ko.

"So I have this place... i actually bought it for myself. Do you want to stay there??"

"As long as it is away from here, I will go" sabi ko.

This is the right decision for me. FOR US.

Rhett Navarro's PoV

I kept myself busy with company work these days. But that doesn't mean that I stopped looking for my Fern.

I have investigators here and there to help me look for her.

The people my friends lend me are such a great help.

Someone knocked at my door. I told that someone to come in and as soon as the door opened a punched welcomed my face.

I stood up and looked up to the person who punched me. I  guess I can't fight back since the person infront of me is Theo. One of my friends. And one of Fern's Brother.

"You have no right to hurt her!! She had been through alot!! You know our family's history!! You shouldn't have dated her if you are married!! You are one sick unfaithful bastard!!" Sigaw nya sa akin at sinuntok nya muli ako sa mukha.

"Do you think na wala akong ginaga para bumalik sya ha??! You think I wasnt doing anything to correct my mistakes??!" Hindi ko na mapigilan ang pagtaas ng boses ko.

"Even if you are doing something the damage has been done! You don't deserve her! I hope you rot in hell!!" One last punch and he walked out.

I heaved a deep breath and sat down again. No matter what they do, I ain't gonna stop finding her.












.................

Been sidetracked because of BTS and studies!! Anyways happy reading!!

The Billionaire's MistakeWhere stories live. Discover now