Jinနန်းဆောင်ထဲပန်နားတော့ရုတ်တရက်Yoongiကိုသတိရသွားသည်။ညမိုးချုပ်နေပြီမို့Yoongiကိုခေါ်မို့စဥ်းစားလိုက်သည်။သူနန်းဆောင်ရှေ့ကအစောင့်ကိုခေါ်ခိုင်းလိုက်သည်။
အတန်ကြာတော့......
"မင်းကြီးလာပါပြီ....."
အသံကြားရာကိုကြည့်တော့ဖျော့တော့တော့လေးဖြစ်နေတဲ့Yoongiကြောင့်စိတ်ထဲစိတ်ပူသလိုခံစားလိုက်ရသည်။သို့ပေမယ့်လည်းပြုံးကာ
"ဘယ်လိုလဲ"
"........"
"ငါကိုယ်တော်မေးတာမကြားလို့လား"
မေးနေတာကိုမဖြေတဲ့Yoongiရှေ့ကိုဓားနဲ့လမ်းပစ်လိုက်သည်။လန့်သွားတာကြောင့်နောက်ကိုဖင်ထိုင်လျက်ကျသွားတဲ့Yoongi
"ကြား....ကြားပါတယ်"
ကြောက်ကြောက်လန့်လန့်နှင့်ဖြေတဲ့Yoongiကြောင့်Jinသဘောကျမိသည်။
"ပြန်ဖြေလေ....ဘယ်လိုနေလဲလို့"
"မင်းကြီးဘာကိုမေးတာပါလဲဘုရား"
"အစေခံတွေနဲ့အိပ်တာဘယ်လိုနေလဲမေးတာ"
"........"
ပြန်မဖြေတာကြောင့်ဘုရင်ကသူ့မေးစေ့ကိုပွတ်သပ်ကာ
"မမှတ်မိဘူးထင်တယ်.....ငါကိုယ်တော်နဲ့ထပ်ဖြတ်သန်းရအောင်"
"မင်းကြီး....မသင့်လျော်ပါဘုရား....ကျနော်မျိုးကြောက်ပါတယ်"
သူ့ကိုအလန့်တကြားပြောနေတဲ့Yoongiကိုကြည့်ကာရယ်လိုက်သည်။
"ငါကိုယ်တော်အမိန့်.....ငြင်းရဲလား"
"........မင်းကြီး....ကျနော်မျိုးအိမ်ပြန်ချင်ပါတယ်ဘုရား"
"ဟား....ဟား.....အတော်ရီရတာပဲ"
"ကျနော်မျိုး..."
"တိတ်စမ်း.....ငါကိုယ်တော်နဲ့အိပ်မယ်....မင်းအဝတ်တွေချွတ်လိုက်"
"အစေခံတွေနဲ့အိပ်ပြီးသားမသန့်ရှင်းတဲ့ခန္ဓာကိုယ်မို့...."
"ငါကိုယ်တော်ထိချင်တယ်"
Jinရဲ့စကားနောက်Yoongiမငြင်းနိုင်တော့ပါ။ဘုရင်ကလူစိတ်မရှိဘူး.....Yoongiအဝတ်တို့အားချွတ်ကာမခို့တရို့လေးထိုင်နေမိသည်။ဘုရင်ကသူ့ကိုရမ္မက်ဆန်ဆန်ကြည့်ကာ
YOU ARE READING
THE LOAD'S COMMAND(သခင့်အမိန့်တော်)(complete)
Historical Fictionအီရယ်တိုင်းပြည်ရဲ့အာဏာကြီးလာတာနဲ့အမျှဟန်ဘိတိုင်းပြည်ရဲ့အင်အားကလည်းတဖြည်းဖြည်းကြီးမားလာသည်။ဟန်ဘိရဲ့မင်းသားလေးကိုအီရယ်တိုင်းပြည်ကဘုရင်ကဖမ်းခေါ်သွားတဲ့အခါ......နှစ်နိုင်ငံဘာတွေဆက်ဖြစ်မလဲ......ကြားထားကပျောက်ကွယ်သွားပြီထင်ခဲ့တဲ့တချိန်ကအီရယ်လက်အောက်ခံနန်း...
