d¡rty ¬kuroken

1.0

Merabalar bu bölüm azıcık düz yazı olsun dedim texting ile yaşadıklarını aktaramayacak gibi hissettim :((
keyifli okumalar 🐜💜

Kenma Kuroo'nun evine doğru yola çıkmıştı fakat yanında götürdüğü onca eşya ona zorluk çıkarıyordu. Kuroo'yu arayıp yardım istemek aklına gelmişti, ama daha sonra gururuna yediremeyip vazgeçmişti.

Tanıdık kapıya yaklaşırken içindeki heyecan kat be kat arttı, bütün bir gece ne yapacaklardı? Kenma onu sıkmaktan, Kuroo'nun ondan soğumasından ve artık onunla konuşamamaktan çok korkuyordu.

"Yine kendi kafamda bir şeyler kuruyorum, sakin olmalıyım.. Öyle bir şey olmayacak." Kenma kendisini rahatlatmak istermiş gibi fısıldadı, ama bu kafasındaki sesi susturmaya yeterli değildi.

"Sakin ol. Kuroo'nun kıvrılan dudak ucu... Siyah saçları... Gülüşü.." Kenma hafifçe kıkırdadı, sadece Kuroo'yu düşünmenin bile onu bu kadar rahatlatması akıl alır gibi değildi.

Cesaretini toplamasıyla kapıya 4 kere vurdu, eğer Kuroo kapıyı duymazsa kapıyı bir kere daha çalamazdı.

"Bir kapıya en fazla 4 kere vurabilirim." derin bir nefes aldı.

"Bir kapıya en fazla 4 kere vurabilirim." geçen süre Kenma'yı tedirgin etti, Kuroo'nun duymadığını düşündü ve ona mesaj atmak için telefonunu çıkardı.

Mesajı yazarken karşısındaki kırmızı kapının açılması günün şimdiye kadarki en güzel olayı olmuştu.

"Hey! Hoşgeldin Kenma. Geç açtıysam özür dilerim, mutfakta biraz işim vardı da." Kuroo hafifçe kıkırdadı ve Kenma o an Kuroo'nun gülümsemesine gömülmek istedi.

"İçeri geç, evinde gibi hisset."

"Bu biraz zor."

Kuroo kahkaha atmaya başladı, bu durum kıkırdamayla geçirilecek tarzdan değildi.

"Biliyorum, bu yüzden sabahtan beri evi temizliyorum, her bir köşeye çamaşır suyu döktüm." Kenma duyduğu şeyler karşısında şaşkına dönmüştü, hala onun için yaptığı şeylere inanamıyordu.

Kuroo Kenma'ya biraz daha yaklaştı, biraz daha, ve biraz daha.

"Hem de her bir köşeye." fısıldayarak söylediği bu basit cümle Kenma'yı bu kadar etkilememeliydi.

Kızaran yanaklarını saklamaya gerek duymadan eve bodoslama bir şekilde daldı. Ne yapacağını bilmiyordu, eşyalarını nereye koyması gerektiğini bilmiyordu.

Kenma'nın rahatsızlığını farkeden Kuroo olaya el atma ihtiyacı hissetti.

"Aslında evde 4 oda var ama misafir odası en son ne zaman temizlendi bilmiyorum." Kenma Kuroo'nun yüzünü incelemeye başladı.

"Anne ve babamın odasında yatamazsın, kız kardeşim de döndüğünde hem beni hem de seni öldürür...." cümlesini tamamlamak için bir süre bekledi ve kendisine bakan Kenma'ya gülümsedi.

"Salonda yatabilirsin ama koltuklar oldukça rahatsız edici, misafirim olduğun için sırtını incitmeni istemem."

"Bu kadar misafir perver olduğunu bilmiyordum."

"Hakkımda bilmediğin onlarca şey var o zaman." Kuroo gözünü kırptı, bunu dalga geçmek için yapmıştı ama Kenma'ya ateşler basmaya devam ediyordu.
"Kızgınlık döneminde olan bir kedi miyim ben?" diye geçirdi içinden.

"Nerede uyumalıyım?" kendisine geldiğinde belki de gün içerisinde soracağı ilk ve tek mantıklı soruyu sormuştu.

"Benim odamda." Kuroo sırıtmaya başladı fakat Kenma'ya baktıktan sonra gülümsemesini yüzünden sildi.