Trouble Update〆BTS

~41~

#Emre Aydın-Beni Vurup Yerde Bırakma

~3 gün sonra~

Anka: Tae..?

Anka: Buraya...mesaj atmaya alışmışım...

Anka: Niye bir alışkanlık oldun bende? Kötü bir alışkanlık...

Anka: Bırakmam gerekiyor çünkü ruhuma hiç iyi gelmiyor ama bırakamıyorum.

Anka: Bir şeye alışmaktan nefret ediyorum.

Anka: Senden, nefret ediyorum...

Anka: Grupça şarkılarınızla, sözlerinizle milyonlarca insana destek oluyorsunuz... Bunları söylemene o yüzden inanamıyorum.

*Görüldü*

Çevrimiçi...

Yazıyor...

Çevrimiçi...

Bulut: İnsanlar içinde ne yaşıyorsa hepsini göstermezler. Hep bir maske takılıdır yüzünde. Beni tanımıyorsun. Böyle bil, yeter.

Anka: Şu anda yaptığın gibi mi?

Anka: İçin farklı şeyler söylerken ağzın farklı şeyler söylüyor. Biliyorum...

Anka: Maskeler bizi bitiren şeyler Tae...neden şu anda kendini bitirmene izin veriyorsun? Neden bana anlatmıyorsun?

Bulut: Anlatsam bir fayda etmez...

Bulut: Ki anlatacağım bir şey de yok.

Anka: Var Taehyung. İçin bağırıyor resmen. Anlatmak istiyorsun...

Anka: Hiçbir zaman seni yargılamadım. Hep dinledim, hep dinlerim de... Birbirimize söylediğimiz sözler, ikimiz de biliyoruz ki içimizden gelerek dökülmüyor...

Anka: Niye hâlâ kırmaya devam ediyoruz peki?

Bulut: Bunlar senin düşüncelerin. Şu anda sadece kendi bakış açından bakıyorsun. Seni umursamıyorum ve artık cidden yoruldum seninle uğraşmaktan.

Anka: Ben seninle hep konuştum, bana o kadar destek oldun. Şarkılarınla.. sözlerinle... Peki şimdi neden bir anda gidiyorsun?

Anka: Neden bırakıyorsun beni birdenbire?

Bulut: Üzgünüm, yavaş yavaş zaten seninle az konuşmaya çalıştım. İşlerimi bahane ettim, telefona bakmadım. Biraz anlamanı beklerdim.

Bulut: Gitmeni söyledim yine de direndin, başka bir yol bırakmadın bana.

Bulut: Ve sanırım beni de baya kötüleyeceksin..bunu umursamıyorum. İstediğini de diyebilirsin insanlara.

Anka: Söylesem inanırlar mı ki sanki?Hem kimseye böyle bir şey söylemem. Yorum falan yapmayacağım.

Anka: Bu yaşadıklarım...benimle kalacak. Başkalarına, bana böyle davrandın diye ağlayacak değilim.

Anka: Kimseyi içten tanımıyoruz...tanıyorum dediklerimizi bile. Bunu çok iyi anladım.

Anka: Sen, bu zamana kadar söylediğin sözlerin yalan olduğunu söyledin ama ben yine de inanmadan edemiyorum bu yalanlara.

Anka: Güzel yalanlardır bunlar. Çünkü başka tutunacağı şeyleri kalmamıştır insanın.

Anka: Ve..itiraf etmesi zor ama...çok destek almıştım senden.