ÖDEŞME

ev

Hayatım tıpkı karmaşık bir ip düğümü gibi ben çözmeye çalıştıkça bana inat daha birbirinin içine giriyordu .
Direniyorum ,nefes almaya çalışıyorum ama aldığım her nefesin zerresinin bedeline odetmeden bırakmıyorlar .

Sabah yine günden güne ağırlaşan sızınin vermiş olduğu yorgunlukla gözlerimi araladim . Keşke beni uyutsalar bir daha uyandırmamak üzere ,5 yıl belki de 10 yıl ..
Üstündeki tüm yorgunluğmu atıp her şeyi geride bırakıp huzur içinde kalksaydim .Ama bazen olmuyor istediklerimiz ,hayat sinanmadan yaşatmiyor .

Sabah geç kalisimizdan dolayı azarimizi işitikten sonra filizle birlikte hastaların biten serumlarıni değiştirmek için odalara girip işimizi halledip cikiyorduk.
Koridorun sağ tarafındaki odadan çıkınca iki korumanın bana doğru geldiğini farkettim ki bunlar urazin adamlariydi.
Sakin bir şekilde onların gelmelerini beklerken bir yandan da tedirginligim beni ele geçirmemesi için savaşiyordum . Uzun boylu cesseli yapıya sahipti ikiside yaklaşan adımlarıyla benim de kalp ritmimin bozulmasına sebebiyet veriyordu .
Hafif tok sesi kulağıma ulaştığımda bütün soğuk kanliligimi korumaya çalıştım.

"Uraz bey sizi bekliyor Ekim hanım "

Beklediğim için pek şaşırmamistim.

"Tamam geliyorum ,son iki odam kaldı ."

"Hemen şimdi bekliyor sizi "

Cidiyettimi yüzümden ayırmadan
"Gelicem diyorum ya ama dediğim gibi son iki hastaya bakmam lazım"

Yüz ifadelerinin daha da sertleşmesi açıkçası beni korkutuyordu sert bir şekilde yutkundum .Daha fazla uzatmadan başımla onaylarcasina salladım.

Eliyle yolu gösterdi ,içimden gostermeseydin zaten bilmiyorduk .
Ben önden onlar arkamdan doğru yol alıyordu ,onun odasına doğru adimladigimda tekrar arkamdan sesin gelmesiyle onlara döndüm .

"Uraz bey arabada bekliyor sizi"
"Ne " dedim hemen tepkimi dile getirirken ,ne bu acele
"Araba derken ,aşağıda mi "
Başını salladılar hafifçe .
Ben sabah gelirken sadece çantamı alıp gelmiştim ,kabul attim gelicegimi ama öncelikle gidip kıyafetlerimi değiştirmem lazımdı bunun için .

"Benim üstümü değiştirmem lazım ,siz gidin ben çantamı da alıp gelirim."

Ciddi usluplarini koruyarak konuşmasına devam etti .
"Hızlı olursanız iyi edersiniz ,Uraz bey bekletilmesi sevmez "
Altan Altan tehttid ediyorlardı. Sonra içimden onları alaya alır gibi taklit etmeden duramadim.
Göz ucuyla ikisine bakıp
"Tamam hızlı olmaya çalışirim ."

Ben arkamı dönüp doğruca kıyafetlerimi degistirebilecegim odaya doğru giderken arkamda duyduğum adım sesleriyle olduğum yerde durup yavaşça arkamı döndüm. Adamlar beni takip ediyorlardı

"Siz nereye "

"Beraber gideceğiz ,sizi almadan aşağıya inemeyiz "

Söyledikleri saçmalıklara sinirlerim gerilirken her zaman ki gibi yatıştırıcı modunu acıp yoluma devam ettim.

Kıyafetleri mi değiştirip hızlıca çantamı da alıp kapının arkasında beni bekleyen kişilere doğru gittim.

Beraber dışarı çıkarken unuttuğum bir şey var mı diye aklımdan hızlı hızlı değerlendirme yapıyordum ,Filzi gelmisti aklıma keşke bir vedalaşsadim neyse akşam gidince durumu anlatırım onlara ama şimdilik kısa bir mesajla yatistirabilirim durumu sonra beni gormediginde ortalığı ayağa kaldırmaması için .

Bahçeye çıktığımızda siyah arabalarin yanında duran takım elbiseli adamları görünce guzergahimizin orası olduğunu anlamıştım. İçin sıkıntıyla dolup taşıyordu eğer beceriksizligim olmasaydı hastanede işini halledip kurtulmuş olucaktin bu eziyetten.