Midnight Sun dizisinden uyarlanmıştır!
#inception
Angst tür hikayeleri nerede görsem kaçsam da bunu yazmayı o kadar çok istedim ki dayanamadım ~
Umarım beğenirsiniz~
Ateez ile kalın~
İlk bölümler kısa kısa olacaktır~
Annemin dürtmesiyle kendime gelip bende selam verdim. Annem ve arkadaşı salona geçerken annemde bana kaş göz yapmaya başlamıştı. Gözleriyle bir yeri işaret ediyordu. İlk önce Hong Jong ve yanındaki çocuğa daha sonra da merdivenlere.. ağzımı hareket ettirerek " Ne" diye sorduğumda göz devirip dudaklarını hareket ettirerek "odana gidin" dedi. Bunu mu ima ediyormuş kaç saattir Allah'ım yaa diye geçirdim içimden. Rahat ol bakışı attıktan sonra ne dediğini içimden söyleyip tam gidecekken arkamı dönüp bağırarak "nE!?" Dedim. Odama mı gidecektik? Her tarafı Hong olan odama! Her tarafında onun resmi olan odama! Masa üstü ekranımda bile Hong olan odama! Annem bir sorun mu var dedikten sonra başımı hayır anlamında sallayarak koşarak merdivenlerden yukarı çıktım. Bir iki adım geri gidip "burada bekleyin!" Dedikten sonra koşarak odama girdim ve etrafta hong ile ilgili olan her şeyi yatağımın altına topladım. Bilgisayar ekranını ve telefonumun kilit ekranını değiştirip tam onları çağıracakken yatağımın altındaki resimleri bir şekilde bulabileceklerini düşünüp oradan alıp sandalyenin üstüne çıktım. Elbise dolabımın üstüne güzelce bütün resimleri ters bir şekilde yerleştirip yere indim. Sandalyeyi yerine geri koyup. Nefes nefese gelebilirsiniz diye bağırdım. Eminim şuan ikisi de şaşkın durumdaydı. Geldiklerinde zorda olsa nefesimi düzene sokup tanışmak için elimi uzattım "Merhaba ben Park Seonghwa" dedim gülümseyerek.
Sanırım kalbim yerinden fırlayacaktı o çok fazla yakınımdaydı. Alışık değildim. Hemde hiç alışık değildim. İkisi de elimi sıktıktan sonra uzun boylu çocuk konuşmaya başladı. TANRIM! HONG ELİMİ TUTMUŞTU! ELİMİ YIKAMAYACAĞIM! "merhaba ben Jeong Yunho! Bu da kuzenim Kim Hong Joong" " Kim Hong Joong" dedim reflex olarak bende onunla aynı anda. Ah utanmıştım. Hong, " beni tanıyor musun?" Dediğinde daha çok utanmıştım." o-oh evet. Twitch kanalın vardı sanırım. İzlerken bir kaç kere karşıma çıkmıştınız. Oradan tanıyorum sizi." 'Katiyen yalan on yıldır sana aşığım. Twitch hesabını deli gibi takip ediyorum. Sırf senin için twitch kullanıyorum. Bir kaç dakika önce odamın her yerinde senin resimlerin vardı' diye geçirdim içimden.
Hong, " anlıyorum. Ah bu arada bizimle rahat konuşabilirsin sorun etmeyiz eğer sana da uyarsa" demişti. Tanrım sesi çok güzeldi. Çok güzel konuşuyor ve çok nazikti. Ona biraz daha aşık olurken hayal aleminden çıktım. " tamam o zaman.. ah şey içeri geçin keyfinize bakın" dedim kenara çekilerek. İlk yunho girmişti odama daha sonra da Hong... geçerken omzu koluma değmişti ve benden kısaydı. Aramızdaki boy farklı çok hoşuma gitmişti. Dudaklarımı birbirine bastırarak gülmemek için zorluyordum kendimi. Kendimi toparlayıp kapıyı kapatarak arkamı döndüm. Yunho pencerenin yanındaki sandalyeye oturmuştu. Bana dönüp " pencereyi açabilir miyim?" Diye sorduğunda yutkundum ve istemeden biraz sert bir şekilde "Hayır" dedim. Yüzü düşmüştü. Gerçekten kötü olmuştu . Hong, "hey sakin ol alt tarafı pencereyi açmak istedi. Hem ben de ona katılıyorum burası çok karanlık güneş ışığı alsa iyi olur gibi?" dediğinde üzgün bir yüz ifadesiyle ona baktım. Alt tarafı pencere değildi. Eğer açarsa ölürdüm ve ben ölmek istemiyordum. Artık değildi. Hong karşımdaydı ve ben hemen ölmek istemiyordum.
Gözlerim dolmuştu. " hayır." Dedim titreyen sesimle. " alt tarafı pencere değil o." Dedim gözümden bir damla yaş yere düştüğünde başımı kaldırarak Hong'a baktım. Gülümseyerek konuşmaya çalıştım " haklısın güneş ışığı alsa çok güzel olurdu.. fakat hayır." Dedim zorla gülümseyerek. Derin bir nefes alıp devam ettim konuşmama "Alamaz.. Eğer alırsa ben ölürüm.. Annem, o da ben ölürsem ölür. Ayrıca ölmek istemiyorum. Bu sefer değil" dedim burnumu çekerek.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
