Κατι απροσμενο!

~Part 9~

....
Α - είναι πολλά που δεν ξερεις για εμένα Θανάση
Θ - τι δεν ξέρω πες μου
Α - δεν μπορώ....
Θ - Γιατί ρε γαμωτο?
Α -......
Θ - με φοβάσαι?
Α- Εσυ τι λες? Φυσικά και σε φοβάμαι, πάντα σε φοβομουν...
Θ - Πφφ γαμωτο! Κοίτα με λίγο.... Κοίτα με γαμωτο!
Γύρισε το κεφαλι της και με κοίταξε (όσο μπορούσε) αλλα οχι στο πρόσωπο
Θ - Στα μάτια Αλκη!
Και σήκωσε το βλεμμα της στα μάτια μου.
Θ - Πιστεύεις γαμωτο ότι θα μπορούσα να σου κάνω κακό? Με έχεις τόσο ικανό ώστε να σε βλαψω?
Α - Ναι σε εχω, είπε και άρχισαν να τρέχουν δάκρυα από τα μάτια της.
Θ - Δεν θα πρεπε!
Είπα και την κοίταξα και εγώ στα μάτια και μετα άλλαξα αμέσως το βλέμμα μου βλέποντας αλλού και συνεχίσα λέγοντας της:
Θ - Τι είναι αυτό που σε τρομάζει πάνω μου γαμώτο?
Α - Θέλω να φύγω! Μπορεις να με πας σπίτι? Είπε και σηκώθηκε
Θ - Πρώτα θα μου απαντήσεις και μετα θα σε πάω! Είπα εμφανώς νευριασμενος και την τράβηξα απότομα πάλι κάτω
Α-θέλω να φύγω...
Θ - πες μου...
Α - ασε με...
Θ- οκ οκ πάνε όπου θες, κάνε ότι θες... Είπα και κοπανήσα το χέρι μου στον τοίχο και άρχισε να τρέχει αίμα. Μάλλον την τρομαξα πάλι 🤦🏽‍♀️
Α - τι τι τι κάνεις?
Θ τίποτα μη δίνεις σημασία είπα κ πήγα να ξαναχτύπησω το χέρι μ αλλα με σταμάτησε
Α- Θανάση τι κάνεις? Τρέχει αιμαι! Σταματαα
Θ - παράτα με....
Α-αν σου πω θα σταματήσεις να κοπανάς τον τοιχο
Θ ίσως....
Α - Καλά θα σου πω!
Θ - ωραία λεγε...!
Α - Θανάση υπηρξαν πολλές φορές από τότε που επέστρεψα από την Κύπρο που με κορόιδεψες, που με χτύπησες, με έβρισες... Και εκτός αυτού είσαι γενικά απότομος και κυκλοθυμικος ανθρώπος! Έχω δει πολλές φορές να πλακωνεσαι με τον αδελφό μου για ασήμαντα πράγματα να δέρνεσαι με πολυ κόσμο, να πηγαίνεις σε κόντρες...και...
Θ - Ενταξει φτάνει με κάλυψες!
Α - Τώρα θα με πας σπίτι?
Θ - Ναι αλλά πρώτα θέλω να κάνω κατι
Α - Τι?
Θ - μπορείς να με περιμένεις 1 λεπτό εδώ?
Α - εμ ναι

Μετά από 5 λεπτα!
Θ - Συγνώμη που άργησα!
Α - Πάμε?
Θ - Περιμένε
Α - Τι έγινε πα...
Εκείνη τη στιγμή την επιασα από τη μέση και την τράβηξα πάνω μου λέγοντας της
Θ - Είμαι σίγουρος πως αύριο δεν θα θυμάσαι τίποτα από ότι σου πω αλλά δν με πειραζει θέλω απλά να ξέρεις ότι όλα αυτά που εσύ φοβάσαι είναι η άμυνα μου σε αυτά που νιώθω και κρύβω. Είναι όλα αυτά που πρέπει να κάνω για να μη μπλέξεις μαζί μου.

Της είπα και στη συνέχεια δεν άντεξα και ένωσα σιγά σιγά τα χείλη μας.
Όταν τελείωσε άνοιξα τα ματια μου και την είδα που τα είχε ακόμα κλειστά οπότε έδωσα συνέχεια σε αυτό το φίλι!
Κάποια στιγμή κατάλαβα ότι όλο αυτό ήταν λάθος και ότι θα της εκανα κακό οπότε τραβήχτηκα χωρίς να την κοιτάξω! Δν μπορουσα! Ένιωθα τέλεια και ταυτόχρονα περίεργα! Εκείνη με κοιτούσε σα χάνος δεν ήξερε τι να πει ή τι να κάνει
Θ - Εμ να σε πάω σπίτι?
Α - Ε ναι.
Θ - πάμε