Κατι απροσμενο!

~Part 13~

Θ - οχι τώρα! Τα λέμε... Δε θέλω να ξέρει η μικρή για μενα αλλά εγώ θέλω να μαθαίνω τα πάντα για αυτή! Μπορείς να μου κάνεις τη χάρη;;;
Γ - Δε...δε...δε ξέρω
Θ - Δε πειράζει...
Γ - Θανα...
Θ - αστο Γιάννη, ξέχνα το, δεν έχει νόημα...!
Γ - Γιατί;
Θ - Απλά αστο... Καλύτερα να μη ξερω!
Γ - εμ....
Θ - τα λέμε ρε...

Ενα μήνα μετά
Γ - Τελικά φεύγεις ε;
Θ - Ναι
Γ - Χάνω πάλι τον κολλητό μου
Θ - Έλα ρε, μη κάνεις σα χαζο γκόμενά. Θα έρχομαι, θα έρχεσαι δε θα χαθούμε
Γ - Δεν είναι το ίδιο
Θ - Το ξερω αλλα δε θα είναι για πολύ ρε. Και εκτός αυτού αυτή δεν είναι η δουλειά μας;
Γ - οχι... Δλδ οχι ακριβώς...
Θ - Όπως και να χει, καλύτερα να χάσεις τον κολλητό σου για λιγο πάρα για πάντα. Γιατί αν μείνω αυτό θα γίνει
Γ - Αν στο ζητούσε θα έμενες;
Θ - Αν το ζητούσε ποιος;
Γ - Μη με κανεις την αθώα περιστερα,για τη μικρή λεω !
Θ - Θα το σκεφτόμουν αλλά όχι δν θα εμενα... Λοιπόν φεύγω γιατί θα χάσω τη πτήση μ..
Γ - Ε μαλακά παρε με όταν φτάσεις..!
Θ - οκ

2μιση ώρες μετά
Έναρξη κλήσης
Θ - Έλα Γιάννη, έφτασα
Γ - Πως είσαι;
Θ - Έχεις σημασία;
Γ - Α καταλαβα. Εμ...
Θ - Απλα πες το..
Γ - Τελικά εγώ τι θέλεις να κάνω; Θες να μαθαίνεις για αυτήν η όχι;
Θ - Καλύτερα όχι, μάλλον θα είναι καλύτερα έτσι, ίσως τη ξεχάσω πιο γρήγορα.
Γ - Αμφιβάλλω...
Θ - Μη το συνεχίζεις θα σκοτωθούμε!
Γ - Μπορώ να σου πω μόνο κάτι; Και μετα δε θα ξαναμιλήσουμε για αυτό το θέμα!
Θ - Πες...
Γ - Μάλλον ο Παρης έχει παράλληλη σχέση...
Θ - Τι;;;; Πως...Πως το έμαθες;
Γ - Κρύβει πράγματα ρε και όπου πάει παίρνει πλέον κ το κινητό του! Δλδ τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια;
Θ - Δε της αξίζει αυτή η συμπεριφορά!
Γ - Ξες τι έχει να γίνει μολις το μάθει η αλκυ εε;
Θ - Ξερω! Πφφ...
Γ - τέλος λοιπόν! Αυτό ήταν δν θα τη ξανά αναφέρω!
Θ - ευχαριστώ ρε. Έλα σε κλείνω γιατί θέλω να ξεκουραστώ τα λέμε
Γ - τα λέμε ρε
Λήξη κλήσης

(Αλκυόνης POV)
Εχει πολύ καιρό να μου σπάσει ο κολλητος του Γιάννη τα νεύρα! Τι φαση;
Μήπως έγινε κάτι με τον αδελφό μου;
Όλο μόνος του είναι τελευταία και συνεχώς μες τα νεύρα!
Λες να πάθε τίποτα;;
Απο τη μια καλύτερα! Δεν είχα όρεξη να τον αντιμετωπισω ούτε αυτόν, ούτε τα κλεμμένα φιλιά του.!
Απο την άλλη πλευρά όμως δν εχω ποιον να βρίσω σε ποιον να εκτονωθώ, το μποξ δεν βοηθάει και τόσο! Πόσο να βαρέσεις πια ένα σάκο; Που στη τελική δε σε τσιτωνει κιόλας!
Πφφ σκέψεις σκέψεις...
Π(αρης) - Μωρό μ;; Με ακούς;
Α - εε; Ναι ναι σε ακούω...
Π - ωραία θα έρθεις;
Α - Ξες κατι μωρε; Δεν έχω κ πολύ όρεξη! Γιατί δε πας με κάποιον φίλο σου;
Π - Εμμ... Οκ... Όμως έχεις κάτι;
Α - Όχι απλά είμαι λίγο κουρασμένη μωρε αυτές τις μέρες αυτό είναι όλο
Π - α οκ τότε..
Α - ναι...Φευγω πάω σπίτι τα λέμε
Π - φιλί δεν εχω;
Α - πφ ναι
Με φίλησε και έφυγα.
Το φιλί του διαφέρει κατά πολύ από του Θανάση. Σκέφτηκα....
Ο Παρης με φίλα πιο ήρεμα σαν να είμαστε γερικο ζευγάρι άλλα ομως θέλει από μένα...
Ενώ ο Θανάσης με φίλησε και τις δυο φορές αργά και τρυφερά μετά σταματούσε το φιλι και με κοίταζε στα μάτια για λίγα δευτερόλεπτα και μετα το έκανε πιο γρήγορο και επιθετικό μέχρι που τον πονουσα από τα χτυπήματα και πρόσεξα και τις δυο φορές ότι δε προσπάθησε να με εκμεταλλευτει.
Πολύ περίεργο για αυτόν!
Τεσπα δε ξέρω γιατί τους συγκρίνω!
Ο ένας είναι το αγορι μου 1χρονο και 3 μήνες και τον αγαπω ενω ο αλλος είναι ο ηλίθιος κολλητός του αδελφου μ και αδελφός της νύφης μου.