22. bölüm

3K 61 12
                                    


Uyuya kalmışım.. Uyandığımda saat sabah 7 falandı. Geceyi uyandırmadan sessizce montumu giyip anahtarı da alarak evden çıktım. Biraz yürüyüp gece uyanmadan eve dönücektim.

Cüzdanım montumun cebindeydi. Buna gülümseyip bi büfeye girdim ve bira aldım.  Evet eyer kafayı bulursam cidden kötü olurdu bu yüzden sadece 1 tane aldım.

Telefonum yanımda olmadığı için zaten gece uyanmadan evde olmalıydım. deniz kenarına kadar yürüdüm ve soğuk kumların üzerine oturdum. Ayakkabılarımı  çıkartıp kenara koydum ve gökyüzünü izlemeye başladım. 

Yaklaşık tahminime göre 30 dk fln sonra birinin adımı seslendiğini duydum. Doğrulmadım. Yatmaya devam ettim sadece. Ama kimse yanıma gelmedi. Etrafa kısaca bi göz attım. Bırak tanıdığım birini tek bir insan yoktu benden başka. 

Ayağa kalktım ve ayakkabılarımı alime aldım ve yürümeye başladım. Cidden deliriyo olabilirim sanırım. Pek de umrumda sayılmaz şuan. 

Ayakkabılarımı yere bırakıp köpüren denize bir bakış attım. Karadeniz gene kızgındı. Gün içinde denize girmemin son bikaç gündür yasak olduğu biliyordum. Nedenini düşünmedim. Düşünürsem yapamazdım.

Denize doğru adımlamaya başladım. İlk dalgalar ayağımı ıslattı. Bunu istiyor muyum? Bu kadar güçlü müyüm? Ordan çıkıcak kadar dayanabilir miyim? Peki dayanmak istiyor muyum? 

Hayır yapamam... 

Bunu geceye yapamam. Elimdeki biranın kalan yarısını tek dikişte bitiriyorum. Sonra geşlen güçlü dalga dengemi yitirmeme sebep oluyor.  Ne zaman girdim suya  ben diz altıma kadar... Karadenizin özelliği işte ruhunuz duymaz sizi içine çekerken. 

Suya düşüyorum.

Gelen dalgalar yüzeyde durmamı zorlaştırıyor. Çığlık atıyorum. Biri dusun diye diyil. Ölüceğimi biliyorum.

Hatta buna eminim. Kendimi bırakıp denizin dibine gömülüyorum. Sesler daha boğuk. Sessiz..

Nefesimi bırakıyorum. Tuzlu su ciğerlerime doluyor. Acı çekiyorum. Bunu hak ettim.    

Adımı boğuk bir şekilde duyuyor gibi oluyorum. Artık bedenimin hakimiyeti elimde diyil. 

Sırtım üşüyor. Rüzgar sırtıma vuruyor ama kalanım hayla suyun içinde. Nefes alamıyorum. 

Biri tekrar adımı haykırıyor. Rüzgar? 

Bu sefer yüzeye daha yakınım ve ses de daha yakın daha net duyuyorum.

Suya atlama sesini duyuyorum. Birinin elleri bedenimi sıkıca sarıyor. Rüzgar beni kumsala çıkartıyor... 

Kendimi bırakıyorum ve bilincim de elimden gidiyor...

Gene kısa ve geç gelen bir bölüm ama bu sefer  devamını daha erken yazıcam yeter bay geldi artık bana bile amk. 

Size burda tabiki içsel ve ailevi meselelerimi anlatıp canınızı sıkmıycam sadece olduğum ilde 2. olduğum dene sınavında neden 1. olmadın diye ceva aldım öyle diyim.

Şu saatten sonra sınava falan girmiyorum 12 ye kadar sıkıyosa sınava soksunlar neyse.

Bu sefer de kısa oldu ama dediğim gbi sözüm var atıcam dedim dün akşam atamadım işte o sınav yüzünden taslaklar da kalmayınca böle baya bi kısa oldu.

Şarkıyı dinlerken yazdım o yüzden sizde uyumlu bulursunuz die düşündüm agalar djfıdshg

Ns sizi seviyorum 💜💜💜

Dikkat edin kendinize öptüm xxx 

Anonimim ||testingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin