65. BÖLÜM

258 16 307
                                    

Melisa'dan

Yusuf geldikten yaklaşık yarım saat sonra Sevdalar da gelmişti. Kerem Yusuf'u görür görmez hemen ona koşarak boynuna atlamıştı. Geldiğinden beri morali bir hayli bozuk olan fakat bunu belli etmemeye çalışan Yusuf'u Kerem'in bu hareketi biraz mutlu etmiş gibi görünüyordu.

Sivas'ta olanları tek tek anlatmıştık onlara. Yine Eylem'in başının altından çıktığını öğrendiklerinde, özellikle Sevda çok sinirlenmişti. Mavi gözlerinde gördüm öfkesini.

Sevda: Anda artık gözünüzü seveyim, kendinize çok dikkat etmeye çalışın. Bu kız gerçekten hiç tekin değil, her şeyin altından hemen beliriveriyor. Bir bebeğiniz olacağını bilmesi iyi olmamış.

Onaylar gibi başımı salladım.

Berk: Ayrıca bu iş birliği yaptığı kız, Beyza mıydı?

Ben: Evet.

Berk: O niye girdi işin içine onu anlayamadım.

"Yahya için." diye lafa girdi Yusuf.

Yusuf: Yahya için geri gelecek. Eylem benden vazgeçti belki, ama Beyza benim yakamı bırakmıyor.

Anlatması için hepimiz susmuştuk.

Yusuf: Ve bu sefer çok kararlı. En son mesajında, Yahya'yı almadan dönmeyeceğini, gerekirse ölümü göze alacağını yazdı.

Berk: sen ne dedin?

Yusuf: Bana yazmaya başladığından beri cevap vermiyorum, okuyup geçiyorum sadece. Yahya'nın da haberi var ayrıca. Onunla yazışmaya başlayınca bir iki ay kadar bana yazmadı. Kurtuldum sandım. Yahya onu tersleyince tekrar bana döndü. Neymiş efendim aralarını yapacakmışım Yahya'yla. Onları barıştıracakmışım. Yine cevap vermedim. Öyle işte. Günlerdir yazmıyor, bakalım ne yapacak?

Ben: Bunun bizimle alakası ne ki?

Yusuf: İstediğini yapmadım diye sinirinden yapıyor güzelim işte.

Sevda kafasını hafifçe kaldırıp gözlerini kısarak baktı bana.

Sevda: Ben bir şeyden şüpheleniyorum, inşallah şüphelerimde haklı çıkmam bu sefer.

Derin bir nefes aldı.

Sevda: Bu kızcağız babasından korkusuna Yahya'dan ayrılmak zorunda kalmış olmasın? Şimdi de babasını atlatmıştır, kendini affettirmek için geliyordur belki.

Şüpheleri dimağıma temas ettikçe onları mantıklı buluyordum. En çok da bundan korkuyordum ya zaten. Bu şüphelerinde haklı çıkmasından.

"Ama..." deyip duraksadım.

Ben: Ama Erva çok üzülür.

Berk: Yahya yalan söyleyecek adam değil yenge. Unuttum, artık sevmiyorum diyorsa sevmiyordur. Eğer Sevda haklı çıkarsa asıl üzülen o kız olur.

Sessiz sessiz bizi dinleyen Yusuf en sonunda konuştu.

Yusuf: Konuyu değiştirelim mi, zaten geçti artık konuştuğumuza değmez.

***
Yazardan

Saatler nasıl geçti anlamamışlardı. O konu kapandıktan sonra neşeli sohbetler etmiş, yiyip içmiş, eğlenmişler, ardından da misafirlerini uğurlamışlardı.

Kerem ne kadar Yusuf amcasıyla kalmak istese de, eve gitme isteği de onu rahat bırakmıyordu. Verdiği ani kararla Yusuf'u elinden tutup kapıya doğru sürükledi. Madem kendisi kalamıyordu, Yusuf amcası da onlarla gelebilirdi değil mi?

Sadece SenHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin