Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Özlem bir başka kontrolden çıkmış ve işine geri dönmüştü. Doktor her seferinde daha ümit verici bir şekilde konuşuyordu. Özlem de ümitlenip duruyordu. Aslında artık bu durumu akışına bırakmıştı. Olacağı varsa zaten olacaktı. Onlar da bir gün anne ve baba olacaktı. Zaman önemli değildi.
Genç kadın davasına hazırlanırken yanına gelen arkadaşı Çağla ile konuşmaya başladı. "Ne dedi doktor?"
"İlerleme olduğunu söyledi. Aynı şeyler, farklı bir şey söylemedi." dedi Özlem.
"Çok şükür Özlem."
"Çok şükür."
"Esme'nin doğumu yaklaşıyor."
"Evet. Doğumda yanında olmak istiyorum."
"Kesinlikle gitmemiz gerekiyor." diyen Çağla kolundaki saate bakıp aceleyle "Dava saati yaklaşıyor. Gidip müvekkilimle görüşmem lazım güzelim. Akşam görüşürüz." dedi.
"Görüşürüz canım."
Çağla, Özlem'in yanından ayrılırken genç kadında kendi davasına daha çok odaklanarak son kez kontrollerini yapmaya başladı. Etkileyici bir başlangıç yapmak onun için her zaman önemliydi. Böylece kendinin davaya hakim olduğunu düşünüyordu. Dava esnasında üstün olduğunu hissetmek onun için önemliydi.
Yanına gelen müvekkiline bakıp gülümseyerek elindeki dosyayı kapattı. "Merhaba Meral Hanım."
"Özlem Hanım hazırsınız değil mi?"
"Merak etmeyin. Davayı bizim kazanacağımızdan eminim."
"İnşallah."
"Dava başlamadan önce aklınıza gelen ya da bana söylemek istediğiniz bir şey var mı?"
"Hayır yok Özlem Hanım. Size güveniyorum."
"Pekala, birazdan mahkeme salonuna çağıracaklar."
Davalı ve davacıların isimleri okunduğunda Özlem eşyalarını toplayıp yanında duran müvekkili ile birlikte mahkeme salonuna girdi. Bu davayı alırsa kutlama yapacaktı. Kutlamayı nasıl yapacağı ise zaten belliydi. Kürşad'ın bu konuda ona yardımcı olması gerekiyordu.
O sıralarda Kürşad ekibiyle birlikte baskın için tüm hazırlıkları tamamlamıştı. Katil olduğunu düşündükleri bir zanlıyı şubeye getireceklerdi. Ve neyle karşılaşacaklarını kimse bilemezdi. Tedbirli olup, düzgün bir şekilde bu işi halletmeleri gerekiyordu. Kürşad silahını kontrol edip polis arabasından indi. Onunla birlikte Halil de arabadan indi. Şevval'in arabada kalmasına karar vermişlerdi. Kürşad temkinli adımlarla tek katlı eve doğru yaklaşmaya başladı. Kapının önüne geldiklerinde kapıyı tıklatıp beklemeye başladı. İçeriden herhangi bir ses gelmiyordu. Tekrardan kapıyı çalıp beklemeye başladılar. Yine ses gelmeyince kapıyı kırmak durumunda kalmışlardı. Zaten tahta olan kapı kolaylıkla açılmıştı.
