How Far Can You Go?

SIMULA

"Abi bilisan mo na malapit na sila" nag mamadaling sabi ko sa kapated ko nag aayus ito ng mga ka kailanganin naming gamit para sa pag alis namin

Hindi na kami safe sa lugar nato kaya kailangan na naming umalis dito hindi na kami pweding magtagal pa dito kundi ay dudumugin kami

"Sandali lang ate matatapos na to" she said while putting her things in her bag, sumilip ako sa bintana sa huling sandali

"Shit faster Abi iwan mo na ang hindi mga kailangan dyan" iritang singhal ko sakanya kung hindi kami makakaalis agad dito ay baka hindi na kami makalabas ng buhay pa

Dinala ko ang bag ko at sinukbit sa balikat ko hinawakan ko naman ng mahigpit ang katana sa kanang kamay ko at isang baril sa kaliwang kamay, pagkatapos ni Abi ay agad agad na kaming bumaba

"Hindi na tayo pweding dumaan sa harap sobrang dami na nila" sabi ko kay Abi sobra akong natataranta pero hindi ko dapat unahin yun dahil baka ikamatay pa namin

"San tayo dadaan ate may mga walkers na din sa likod ng bahay" takot na sabi niya

Dali dali akong pumunta sa likod ng bahay at sumilip sa pinto, may mga walkers din na pagala gala pero iilan lang at sa tingin ko naman ay kakayanin namin kung dito kami lalabas

"We have no choice Abi kailangan na nating lumabas, hold your katana tight wag na wag mong bibitawan at sumunod ka sakin" halatang halata ang takot sa mukha nito una palang ay ayaw na niyang pumatay ng mga walkers dahil sa isip niya ay dati padin itong mga tao

Pero sa ayaw at sa gusto niya ay kailangan niyang pumatay para mabuhay, we have to kill them or they might kill us and eat us alive

Pinakatitigan ko siya at hinaplos ang pisngi niya, rinig ko na ang kalampag ng mga walkers sa labas ng pinto namin and any moment by now at siguradong masisira na yun

"Remember this Abi, kill them as many as you can wag kang matatakot fight for your life and seek for the cure, if anything happens to us, to me always remember that I love you with all my heart" paalala ko sakanya kasabay ng pag tulo ng mga luha niya umiling ito at niyakap ako

"No ate promise me we will survive this night nawala na sina dad at mom i can't bare to lose you also ate ikaw nalang ang meron ako please ate promise me, promise me" umiiyak na sambit niya habang yakap ako, hinaplos ko ang likod nito at niyakap siya pabalik

"I promise sis" pangangako ko, ayoko din namang mawala eh ayokong mamatay at maiwan siya siya nalang ang meron ako at pag sisisihan ko na maiwan siyang mag isa dito

Humiwalay na ako sa yakap niya masyado na silang marami sa labas

"Halikana kailangan na nating umalis dito, wag kang hihiwalay sakin Abi" ani ko tumango naman siya at inihanda katana niya muli akong sumilip sa pinto ng makita ko ang iilang walkers na palakad lakad ay nauna akong lumabas habang nakasunod sakin si Abi

Ng maamoy nila kami ay agad agad silang tumakbo at nag unahan papunta samin ginamit ko ang katana dahil hindi ako pweding gumamit ng baril, lalo lang silang dadami dahil sa ingay na magmumula sa baril

Bago paman sila makalapit samin ay naunahan ko nang putulin ang mga ulo nila yun ang tanging paraan para mapatau sila nga maubos ang mga nakapaligid samin ay agad kong hinatak ang kapated ko papunta sa pinakamalapit na kotseng nakita namin

"Abi tignan mo kung may susi sa loob i will by you some time bilisan mo" walang lingon lingon itong sumunod sa akin habang ako naman ay sinasaksak o di kaya ay pinupugutan ng ulo ang mga walkers na papalapit sakin

"Ate nandito yung susi" sabi niya sakin pagkatapos ay dali dali kong tinapon sa backseat ang bag na hawak ko sumakay nadin siya at ako na ang nag drive hanggang sa makaalis kami sa lugar na yun