PART 21

16.3K 71 0
                                    

"Awak okay?" soal Elhan. Aku tersenyum tawar.
"Lama awak kat sini?" aku menukar topik.
"Dah lama juga. Dari awal tahlil tadi," balasnya.
"Kita cakap kat luar?" pinta Elhan. Aku mengangguk. Aku keluar bersama Elhan.
"Saya harap awak sabar dengan semua dugaan ni," ujar Elhan.
"Terima kasih, cuma saya perlu ambil masa untuk betul-betul terim dengan pemergian anak saya," jawabku.
"saya faham. rasanya mesti sakit sangat kan?" soal Elhan. Aku tersenyum tawar.
"Soalan apa awak bagi ni?"
"Sorry, saya nak tengok awak senyum," ujar Elhan.
"Tak apa. Mungkin ni balasan atas semua dosa saya," aku berkata perlahan.
"Jangan cakap macam tu, mungkin dah tertulis, hidup Qayyum tak lama," Elhan memujukku.
"Macam mana awak tahu nama anak saya Qayyum?" aku menyoal pelik.
Elhan tersenyum
"Kalau saya cakap ni, jangan marah okay?" soal Elhan. Aku mengangguk.
"Saya tanya semua pasal awak dekat Manja," ujar Elhan.
"Kenapa awak nak sangat ambik tahu pasal saya semula?" soalku. Aku dah la tengah sedih pasal anak aku, boleh pulak main drama cinta dengan dia ni. Alahai!
"Entah lah, sebab perasaan tu masih ada. Mungkin dulu saya ego, awak pula cemburu tak tentu hala, saya pun give up lah. Tapi sekarang saya rasa kita dah cukup matang kan?" redup matanya memandang aku. Aku diam sahaja.
"Saya ada peluang kan?" soalnya.
"Saya tak ada jawapan, saya baru hilang orang yang saya sayang," jawabku.
"Tak apa, ambil masa awak okay," balas Elhan tersenyum.

.....................

Aku mula bekerja seperti biasa setelah dua minggu aku cuti.

"Medina, you okay?" soal Mog. Aku mengangguk. Tersenyum tawar.
"Kalau you tak okay, you boleh cuti lagi ma," celah Ben.
"Tak apa, I boleh kerja dah," jawabku perlahan.
"Sabar tau Medina," Ben menyemangatiku. Aku mengangguk.

Dua minggu aku tak datang, semestinya kerja ku berlambak. Aku sibuk sepanjang hari.

"Hei Medina," sapa Keith.
"Yes Keith," jawabku, tidak menoleh kearah dia. Aku sibuk mengemas sebelum pulang.
"Boleh saya cakap sekejap?" soalnya.
"Boleh, tapi tunggu sekejap. Bagi I kemas lagi sikit," jawabku.
Keith mengangguk.
"Dah, apa dia you nak cakap?"
"I tahu you tengah sedih hilang anak you, tapi I nak confess something," ujar dia.
Aku mengangguk, menunggu seterusnya.
"I.. I suka you," Keith berterus-terang.
"Kenapa?"
"Kenapa apa?"
"Kenapa you ada perasaan macam tu kat I? You tahu I ada anak, I belum kahwin, I main dengan semua yang kerja kat sini, macam mana you boleh cakap you suka I?" panjang lebar aku menjawab.
"I tahu, tapi entah lah. Tak tahu nak cakap macam mana," perlahan nadanya.
"Sorry Keith, I tak boleh terima," ujarku sebelum meninggalkan dia keseorangan.

Dalam diam Keith menyimpan rasa.

S U N D A LWhere stories live. Discover now