Sevgili günlük,
Bugün ikinci sınıfın ilk günüydü. Arkadaşlarımın hepsini gördüğüm için inanılmaz mutluydum. Üzerinde tatlı şekillerin olduğu pembe elbisemi giymiştim, en sevdiğim elbisemi.
Babam günümün iyi geçmesi için iyi dileklerde bulunmamıştı. Annem bizimleyken bunu hep yapardı oysaki.
Okula varır varmaz doğrudan arkadaşlarımın yanına koşmuştum. Onları gördüğümde sürekli gülümsüyordum, çok mutluydum. Hepsini deli gibi özlemiştim!
Ama onlar benim kadar mutlu değildi. Bu çok garipti. Arkadaşlarımın hepsi beni görünce uzaklaşmaya başlamıştı. Neler oluyordu?
En sevdiğim öğretmenlerim beni görünce yüzlerinde korkulu bir ifade beliriyordu. Yüzüme bile bakmıyorlardı.
Onları o şekilde görünce tuvalete gidip ağlamaya başladım. Neden herkes bana bu kadar kötü davranıyordu?
Ya babam haklıysa? Ya gerçekten hiç arkadaşım kalmazsa?
DU LIEST GERADE
RUBY'NİN GÜNLÜĞÜ ➵ TÜRKÇE ÇEVİRİ (+18)
Horror1971 & 1972 Ruby Bell'in ölümü günümüzde de gizemini koruyor. Kimse nasıl öldüğünü bilmiyor - intihar mı, yoksa cinayet mi? Ölümünden geriye kalan tek kanıt, bu yıllar aralığında tuttuğu günlüğü. Hiç kimse bu sayfaların ardındaki gizem ve korkuyu ta...
